Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Coach Benno Nihom zag in de vierde competitiewedstrijd, na twee nederlagen en een gelijkspel, dik tevreden aan dat zijn ploeg voor het eerst dit seizoen aan de goede kant van de score finishte. En dat nadat AFC op bezoek bij Forum Sport halverwege de tweede helft eerst nog op een 1-0 achterstand werden gezet. De wijze waarop de uiteindelijke 2-1 winst tot stand werd gebracht gaf Nihom vertrouwen in de toekomst. “Nu begint het voor ons te komen. We toonden veerkracht en kwamen veel completer voor de dag dan de afgelopen weken.”
Overigens zag het er lang niet naar uit dat de wedstrijd een winnaar zou krijgen. In de eerste helft gebeurde er hoegenaamd niets. “Dat krijg je als er twee goed georganiseerde ploegen tegenover elkaar staan,” wist Nihom. De in de rust gegeven opdracht om meer de ruimtes op te zoeken en tegelijkertijd niet te snel de bal maar naar voren te spelen, bleek niet aan dovemansoren gezegd. AFC dwong namelijk na de thee al snel een paar serieuze scoringsmogelijkheden af. De vervolgens uit de lucht vallende achterstand, te wijten aan zwak uitverdedigen van de verder zo solide opererende laatste linie, bleek uiteindelijk een tijdelijke domper. Want de Amsterdammers trokken met hun surplus aan stootkracht alsnog de wedstrijd naar zich toe.
De AFC-trainer was er na afloop duidelijk over dat hij bepaald niet geschrokken was van de matige seizoensstart. “Ik wist dat we met een overwegend jonge ploeg risico’s liepen, maar evengoed wist ik ook dat de paar ervaren krachten voor evenwicht zouden zorgen. Nihom doelde daarmee op bijvoorbeeld Dean van Zwieten, die ervoor koos om dit seizoen toch weer in het zaterdagselectie te spelen. Met vleugelverdediger Enrico Patrick haalde Nihom voor dit seizoen een andere zeer ervaren kracht binnen. “Ik ken Enrico al een jaar of 15 en ben hem altijd blijven volgen. Toen hij op Instagram liet weten te stoppen bij DVS ’33, omdat zijn werk te druk werd, heb ik hem gevraagd om bij ons te komen spelen. Iemand met zijn ervaring kon ik namelijk heel goed gebruiken.”
In Voorburg bleek de inbreng van Patrick van doorslaggevend belang, zowel voor het optreden van de ploeg als voor het feitelijke scoreverloop. Sober en degelijk verdedigend werk wisselde hij af met snelle rushes over de flank. Bij iedere standaardsituatie op de helft van de tegenstander was het Patrick die de bal opeiste. Waarna hij consequent alleen maar een goed geplaatste trap afleverde. Zo begon de gelijkmaker van een koppende Quincy Kluivert met een door Patrick genomen vrije trap op zo’n twintig meter van het doel. Doorkoppen van Max de Bruijne deed de rest. De winnende treffer van Zep Swijghuisen Reigersberg kwam nog rechtstreekser voort één van Patrick’s standaardhervattingen. De lange spits wist wel raad met de perfect op zijn hoofd geplaatste hoekschop.
“De Patrick die bij DOVO en DVS ’33 speelde, ja dat ben ik. Nou ja, voor de helft dan, mijn broer speelde daar ook,” bevestigde Enrico Patrick. “En het klopt dat ik was gestopt wegens de drukte op mijn werk. Maar toen Nihom me vroeg, leek het toch weer goed om iets met mijn ervaring te doen. Al weten we allebei dat ik niet altijd op de training kan zijn, en dat ik ook weleens wedstrijden moet overslaan. Het zij zo, voor nu vind ik het hier bij AFC gewoon leuk om erbij te zijn. Bovendien is het ook weer zoiets als een terugkeer op het oude nest, want jaren geleden speelde ik ook voor AFC.”
In zijn nabeschouwing vroeg Benno Nihom speciale aandacht voor twee van zijn jongste spelers. “Het meest tevreden ben ik nog over het optreden van Julian van der Greft op het middenveld, eigenlijk nog speler van Onder 21. Dat geldt ook voor mijn keeper Jesper van der Mark, nog maar 17 jaar oud keept hij alsof hij er al jaren staat.”
Bekijk hier alle uitslagen, het programma en de stand in Zaterdag 1a
Tekst en foto: Jakob Kos
