Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
RODA’23 en Sporting Martinus vergeten te scoren in hun derby
Het was alweer vijf seizoenen geleden dat de ‘burenruzie’ in Amstelveen op het programma stond. Wekenlang werd er over gesproken. Daar waar Sporting Martinus vorige week een uitstekende generale kende (4-2 winst op ZSGOWMS, red), moest RODA’23 zijn meerdere erkennen in Hooglanderveen (1-0 nederlaag, red). Maar, dat telde allemaal niet meer. Vandaag waren de sportmannen in korte broeken lokale helden, hun status was gelijk aan de spelers van het grote Oranje in Qatar. Elke beweging werd met applaus begeleid, de warming up bejubeld. Vuurwerk rondom het veld, fakkels tijdens de wedstrijd in de kleuren van hun cluppie. Liederen zoals we die kennen vanuit de stadions. Het enige wat ontbrak op deze ijskoude zondagmiddag waren uiteindelijk de doelpunten. En dus dropen de 750 verkleumde toeschouwers toch nog enigszins ’teleurgesteld’ af.
Martinus mocht het spel maken van RODA, maar wist met haar controlerend-systeem geen echte vuist in de vijandelijke 16 meter te maken. Vaak vanuit een zorgvuldige opbouw bracht Bjorn van Breenen de bal wel een paar keer gevaarlijk voor, maar Bart van den Boogaard cs. waren de Martianen telkens de baas in de laatste fase. Rodiaan van den Boogaard kwam veel in de duels en moest het daar ook van hebben: het ontregelen van het aanvalspel van Martinus dat volwassen, solide en rustiger oogde.
De eerste goede kans was voor Martinus. Na balverlies brachten de bezoekers de bal over meerdere schijven naar de andere kant van het veld. Bjorn van Breenen was het eindstation maar diens inzet ging naast. Het tweede gevaar kwam van de voet van Siem Klok, zijn schot ging hoog over.
Inspirerend was de drieëntwintigste minuut, toen er groot applaus, veel groene rook en vuurwerk te zien en te horen was van achter het doel van thuisploeg RODA. Een eerbetoon aan een groot Rodiaan Pascal Zegwaard. Ook dat is de derby, ook dáár zit de emotie.
Het sloeg over op de thuisploeg in goede zin, want bijna kwam het in die fase op een 1-0 voorsprong. Na een goede individuele actie van Douwe Leenders lag doelman Yannick Rosenboom uitstekend in de weg, hij zag de bal langs zijn handen nipt voorlangs gaan. Het enige en echte wapenfeit van RODA, dat het moeilijk had tegen het georganiseerde Martinus van coach Tom Verhoek.
Kort voor rust ondernam Martinus nog een poging. Martijn Guitink speelde met enig geluk, gehinderd door een hak en een been, de bal op de geheel vrijstaande Ralph Jurka die op rechts keurig vrijstaand zijn kans afwachte. Hij verschalkte met een lepe stift de snel uitkomende doelman Lars van Oerle. Het geluid van de bal op de lat deed het sportpark bijna in extase verkeren. Dichterbij dan dat waren beide teams nog niet geweest.
Precies op 45 minuten besloot arbiter Mark Ouendag het voor gezien te houden. Hij was de minst besproken man van de middag. Ouendag voelde de wedstrijd perfect aan, had oog voor de sfeer rondom het veld, was nimmer kinderachtig en stond op zijn strepen als het moest. Een scheidsrechter als deze gun je elke derby in het land.
Na rust ging Martinus verder met het controleren van de wedstrijd, maar had RODA’23 iets meer gif in de donder gekregen. In plaats van de (te) afwachtende houding zocht het nu wat vaker de confrontatie voorin op. De verdedigende linie durfde wat meer aan te sluiten, waardoor Leenders en Milan Egberts minder op een eiland kwamen te staan en werd het wat succesvoller in het druk zetten op de helft van de tegenpartij. Martinus kreeg uit een voorzet op links indraaiend een geweldige kans op 0-1, de kopbal was gestuurd maar Jay Day trok bij kans de haren uit het hoofd, beseffend wat voor enorme potentie deze bal had. Van Oerle, aan de grond genageld, kon slechts de bal nakijken.
Onder aanvoering van invallers Abdellah Attalj en Thomas Steinhart voerde RODA de druk wat meer op en Martinus moest soms meer achteruit dan het in de eerste helft gewend was. Het leek uiteindelijk op een korte najaarsstorm, die ook weer snel was gaan liggen. Het laatste half uur was meer spannend dan goed. Er volgden nog een paar hachelijke situaties voor de doelen, beiden teams drongen aan, maar Steinhart en Junior Adiegah voor RODA en aan de andere kant Tiago Conceicao dos Santos en Anthony Dean slaagden er niet in een remise te voorkomen.
Aan de positieve kant bekeken kunnen beide clubs en trainers/coaches tevreden terugkijken op een geslaagde derby. Er was volop strijd, ver binnen de grenzen van sportiviteit. De spelers, die ongetwijfeld de spanning op de benen hadden staan hebben geknokt voor wat ze waard waren. Ook burgervader van Amstelveen – Tjapko Poppens – en wethouder van Sport Herbert Raat zullen verguld zijn geweest. Geen stewards nodig, de sfeer binnen de grenslijn. Geen opstootjes, geen gedoe. Gewoon, een heel leuke amateurwedstrijd waar het respect voor elkaar de boventoon voerde. En dat is een groot compliment waard!
Martinus coach Verhoek had er ook zo zijn gedachten over na afloop: “Het is fantastisch dat deze Amstelveense derby weer terug is, als je bekijkt hoeveel mensen mensen hierop afkomen in de kou, zeker als je dat vergelijkt met een Amsterdamse derby in de vierde divisie. Ik denk dat het spelbeeld de eerste helft in evenwicht was. En dat wij de eerste twinig minuten van de tweede helft de bovenliggende partij waren, maar vergeten de scoren. In de eindfase kunnen wij de goal ook nog tegen krijgen. Wat mij erg trots maakt is dat RODA blij is met één punt en wij teleurgesteld, maar dat we na tien wedstrijden nog steeds ongeslagen zijn in de tweede klasse.”
Collega coach Bnar Toofeek van RODA reageerde soortgelijk: “Het was eerlijk gezegd meer een punt ‘gewonnen’, dan twee verloren voor ons. We deden onszelf wel tekort in balbezit. We stonden verdedigend gezien, tactisch, ijzersterk. We gaven erg weinig weg. Al met al een terecht gelijkspel, het was een zakelijke wedstrijd. Er werden weinig fouten gemaakt, vandaar de 0-0.”
Foto’s: Koos van der Leest
Foto’s: Mario Wormhoudt
Kijk hier voor alle uitslagen, de stand en het programma in de zondag tweede klasse B
