Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Op hun hoogtepunt wilden ze stoppen. Martijn en Stefan Groen hadden de knoop tijdens de jaarwisseling al doorgehakt en afgelopen weekend namen zij op gepaste afscheid van ‘hun’ FC Abcoude. In de laatste competitiewedstrijd, thuis tegen DCG, maakte Martijn Groen zijn 140ste doelpunt in het shirt van de zondag tweedeklasser.
Hij had zichzelf de druk opgelegd om in zijn afscheidswedstrijd te scoren. Als clubtopscorer aller tijden had hij nog geen van zijn 139 doelpunten gevierd met zijn vader, de hondstrouwe fan. “Nu ben ik wel naar hem toe gerend. Hij volgt ons 25 jaar lang, sinds we zijn begonnen met voetballen bij FC Abcoude”, zegt Martijn. Twee jaar geleden twijfelde hij al of het verstandig was om door te gaan. “Ik loop er al een tijdje tegenaan te hikken, maar wilde zo graag mijn persoonlijke doelen halen. Tweehonderd wedstrijden, topscorer aller tijden. Dat wilde ik nog meemaken.”
Dit seizoen draaide Martijn zelfs zijn persoonlijk beste seizoen met negentien doelpunten. Toch bleef hij tegen de verplichtingen en verantwoordelijkheden aanhikken. “Ik heb niet het gevoel dat ik het nog kan opbrengen om de kar te trekken als aanvoerder. Voor het selectievoetbal kan ik mij niet meer motiveren. Ik wil ook op vakantie of een weekendje weg kunnen. Ik heb best mooie dingen bereikt en wilde het met opgeheven hoofd achterlaten en keurig afsluiten. Dat is dit seizoen gelukt.”
Samen besloten ze in de in de winterstop dat dit hun laatste jaar zou worden. Voor tweelingbroer Stefan speelden fysieke mankementen van de laatste tijd een rol in zijn keuze. “Ik kreeg opeens vier blessures op een rij. Dat was te heftig. ‘Wil ik dit nog wel?’, vroeg ik mijzelf af. Op die manier verlies je het plezier. Ik ben niet de meest begaafde voetballer, ik moet het juist hebben van het harde werken. Na veel blessureleed is het moeilijk om tweehonderd procent te blijven geven. Het is mij ook niet gelukt om mijzelf dit seizoen echt in de basis te kunnen knokken. Nog zo’n seizoen zag ik echt niet zitten.”
De gebroeders Groen doorliepen de jeugd van FC Abcoude, vertrokken als A-junior vervolgens naar Geinburgia, haalden daar het eerste elftal en keerden na twee seizoenen terug in Abcoude. Tien seizoenen droegen zij het shirt van Abcoude 1. Als afsluiting krijgen zij allebei een publiekswissel. Aanvoerder Martijn iets eerder dan Stefan, zodat hij ook nog even de band mocht dragen. “Dat was vooraf besproken en een mooi gebaar. We hebben hier fantastische jaren gehad.”
Ondanks dat iedereen in hun directe omgeving zegt dat ‘dertig jaar nog geen leeftijd is om te stoppen’, blijven ze allebei standvastig. Nada ze volgende maand 31 worden, willen ze meer van hun vrije tijd genieten. “Ik heb een dochtertje van anderhalf en het is fijn als ik daar meer vrije tijd in kan steken. Of dat ik iets langer op de bank kan blijven liggen”, zegt Stefan. En wat ze nu gaan doen? “Om de twee weken met onze vader naar de ArenA toe. Dat deden we als kleine jongetjes al en willen we nu weer doen, nadat hij ons al die jaren heeft gesteund.”
