Gebroeders Leijgraaff spelen samen bij De Dijk: “We vullen elkaar aan”

Het is maar weinig spelers gegeven: met je broer samenspelen in één elftal. Wilner en Schadrac Leijgraaff maken deze droom echter waar. De aanvallende middenvelder en spits komen elkaar door hun positie bovendien vaak tegen op het veld.

Connectie

Schadrac geniet nog steeds elke wedstrijd als hij met zijn broer op het veld staat. “Je weet hoe het is tussen twee broers: het kan goed gaan, maar af en toe gaat het ook even mis”, vertelt Schadrac. “We hebben elkaar echter leren accepteren, zowel binnen als buiten het veld. Allebei hebben we ongeveer dezelfde speelstijl. Hij is echter net wat feller dan ik, terwijl ik een elegantere voetballer ben. Bovendien heb ik meer rust en coach ik veelvuldig tijdens de wedstrijd, wat hij minder heeft. Dus het is fijn om met elkaar samen te werken. Je hoeft niet met elkaar te praten, want je weet eigenlijk al wat de ander wil. Dat gaat eigenlijk behoorlijk makkelijk.”

Ook Wilner voelt de connectie met zijn broer. “Persoonlijk wilde ik altijd al een keer met mijn broer samenspelen in één team, maar dat kon nooit vanwege ons leeftijdsverschil. Ik speelde daardoor altijd in een lager team. Toen we bij elkaar in een team konden komen, hebben we gelijk de kans gepakt. Ik ken hem van thuis en weet wat hij qua voetbal fijn vindt. Je kan elkaar daarom beter vinden in een wedstrijd. Of we thuis over spelsituaties praten? Zeker. Toen hij nog bij mij samenwoonde, bespraken we regelmatig duels en hadden we het over de verbeterpunten. Dat is leuk om te doen. Mijn broer is meer een aanspeelpunt en vast aan de bal. Daarnaast bezit hij enorm veel snelheid en kracht, wat hij in duels gebruikt. Persoonlijk heb ik een hoop snelheid en word ik gevaarlijk met diepgaande sprints. Zo kunnen we elkaar aanvullen.”

Teamprestaties

Beide spelers staan nog altijd met veel plezier voor De Dijk te voetballen, al had Schadrac aan het begin van het seizoen wat pech. “Toen liep het nog niet echt lekker. Ik raakte vroeg geblesseerd, waardoor ik er een tijd uit lag. Dat moest ik vervolgens weer oppakken. Dat gaat goed, maar het kan altijd beter. Ik probeer als spits natuurlijk zoveel mogelijk te scoren en daar probeer ik aan te werken. Dat gaat inderdaad met ups en downs. Ik weet dat er op mij als spits een hoop druk staat en soms gaat het wat minder met het team, dus dan moet ik weer hard werken om ons erbovenop te helpen.”

“Het is een enorm leuke club, waar ik al sinds de E-elftallen speel”, haakt Wilner in. “Bij De Dijk heb je enorm veel doorgroeimogelijkheden. Jongens die goed waren, konden via de club vaak naar een betere vereniging. Vroeger liepen ook scouts bij De Dijk, waardoor je al op jonge leeftijd stappen kon maken. Momenteel is het écht een club van gezelligheid. Naarmate ik ouder ben geworden, is mijn kijk richting de club ook veranderd. Vroeger wilde ik doorgroeien, nu wil ik lekker voetballen. Wat we dit seizoen kunnen bereiken? Ik denk niet dat we in staat zijn kampioen te worden, maar via de nacompetitie hopen we alsnog een klasse hoger te spelen. Dat is ook zeker mijn ambitie: kampioen worden of minstens een klasse omhoog.”

Toekomst

Zoals Schadrac en Wilner er nu naar kijken, blijven beide spelers de komende jaren voor De Dijk voetballen. “Voor de komende tijd zit ik goed bij De Dijk”, stelt Schadrac. “Ik voetbal momenteel vooral voor mijn plezier en dat gaat goed. Mocht er ooit iets op mijn pad komen wat ik graag wil, dan sluit ik echter zeker niet uit dat ik die kans grijp.” Wilner is het daarmee eens. “Maar als het binnen de groep zo blijft, dan wil ik er met genoegen nog een paar jaar aan vast plakken.”

Tekst: Jordi Smit
Foto: ASV De Dijk

Bánki trots: “Bij De Dijk als team bij elkaar gekomen”