‘Mijn insteek is om altijd positief te blijven‘
Voor velen was het verrassend dat Yassin Kaabouni (25) voor FC Aalsmeer voetbalt. Via een omweg kwam de ambitieuze club uit Aalsmeer op zijn pad, al was het niet de eerste optie voor de smaakmaker, die op de regionale topscorerslijst hoge ogen gooit. ,,Ik had een heel ander idee waar te gaan voetballen, maar mijn keuze(s) vielen weg. Soms is zelfs een stapje terug helemaal niet zo slecht.”
Inmiddels voetbalt Kaabouni een half jaar voor de ploeg van vertrekkend trainer Ted Verdonschot. ,,Het gevoel bij Aalsmeer was direct goed”, opent Kaabouni. ,,De waardering die ik voel vanuit de club, de technische commissie en de medespelers is heel erg fijn. Het zijn leuke mensen bij de vereniging.”
Kaabouni zit in de kerstvakantie op de praatstoel, met energie die je niet zou verwachten na een lang half jaar. Klaar om toch even fysiek en mentaal bij te gaan tanken? ,,Ja, nog eventjes doorbijten deze laatste dagen. Het is druk geweest op mijn werk (jongerenwerker bij een vluchtelingenorganisatie, red.) en met voetbal. Ik ga straks de zon opzoeken in Dubai en op de dag dat ik terugkom in Nederland gaan we direct op trainingskamp naar Arnhem met de selectie van Aalsmeer. Dat laatste is ook wel even iets anders, vorig jaar zaten we – met mijn vorige club – in Marrakesh, haha.”
Quick Boys
Kaabouni begon met voetballen in zijn woonplaats Leiden. De geboren Hagenees speelde in zijn jongere jeugd bij rksv DoCoS. ,,Ik was een jaar of vier toen ik begon”, diept Kaabouni zijn eerste herinneringen op. ,,Wat mij nog bijstaat is dat ik de jongste was in mijn team. Ik werd in de O12 uitgenodigd bij de KNVB en kreeg een zogenaamde snuffelstage aangeboden bij ADO Den Haag. Er waren in totaal 50 jongens. Uiteindelijk haalde ik de selectie niet, omdat ze een linksbenige linkerspits zochten. Dat was ik niet.” Kaabouni ging bij de amateurs van UVS in een BVO-competitie spelen en na een verhuizing sloot hij aan bij RCL in Leiderdorp. Quick Boys kwam op zijn pad via vrienden. ,,Ik heb drie seizoenen bij Quick Boys gespeeld. Ik ben daar in de O19 gestart en kwam in het tweede elftal terecht. Ik werd in mijn eerste jaar bij de senioren kampioen en topscorer. Maar om daar in de A-selectie als jonge jongen te komen is lastig. Ze halen veel spelers, het is echt top amateurvoetbal, semi-professioneel. Voor het eerst voelde het dat ik een serieuze keuze moest gaan maken.”
Jaap van Duijn
FC Rijnvogels, momenteel uitkomend in de Derde Divisie, kwam op het pad van de jonge Kaabouni. ,,Het werd een gebroken seizoen. Ik had ook flinke concurrentie van Jaap van Duijn. Het was lastig om op dat moment tegen hem op te boksen. Van Duijn is een grote speler en hij scoorde elke week. Ik leerde wel veel van hem. Hij zei altijd tegen me: “Het gaat maar om drie of vier momenten in een helft. Dan moet je er staan. Dat je een doelpunt maakt of een assist geeft. “Dat is me altijd bijgebleven.” ,,Jaap zette me ook aan het denken. Ik wilde spelen en sloot aan bij Ter Leede, dat toen in de Derde divisie uitkwam. “Ik was per slot van rekening nog maar 20/21 jaar.”
ARC
Het werd opnieuw een gebroken seizoen, ook bij Ter Leede, waarin Kaabouni langzaamaan het plezier begon te verliezen. ,,Ik stond ook stil in mijn ontwikkeling. Ik besloot om een andere keuze te gaan maken en weer mijn plezier te hervinden. Op de laatste dag van de deadline belde trainer Mark Evers. Ik ben toen naar ARC in Alphen aan den Rijn gegaan. In de drie jaren bij ARC heb ik gelukkig veel plezier gekend, ben daar volwassener geworden. Ik werd topscorer met 18 doelpunten en iets van 20 assists. Het laatste jaar hebben we de verwachtingen niet gehaald. Sterkhouders raakten geblesseerd, vaak ook tegelijk. Dat was een bizar toeval. De ploeg viel een beetje uit elkaar, Evers mocht het seizoen niet afmaken. Ik heb bij ARC uiteindelijk in 64 wedstrijden 68 keer gescoord. Mijn ambitie was een stap naar de tweede of derde divisie en wilde Evers volgen naar Noordwijk. Dat liep eventjes anders en de nieuwe trainer van Noordwijk had andere ideeën. Nu ik bij Aalsmeer zit, heb ik het enorm naar mijn zin. Leuke mensen, goede supporters. Luke Vahle is de beste spits met wie ik ooit heb gespeeld. Vincent Noordam komt van de Derde Divisie en Mike Vreekamp behoeft geen introductie. “Met elkaar hebben we toch wel een heel aardige aanval.”
Honger naar meer
Ook Aalsmeer heeft veel ambitie. ,,Ik doe veel op gevoel en ik zit prima bij Aalsmeer. Ze timmeren aan de weg, het gaat goed. De club is stabiel. We willen kampioen worden, dat lijkt me wel duidelijk. Dat hebben we ook uitgesproken aan het begin van het seizoen. We hebben de eerste prijs te pakken, maar honger naar meer – bij iedereen – is aanwezig. We staan bovenaan, deze selectie kan ook het verschil wel maken. We schieten er gemiddeld drie per wedstrijd in, dat is meer dan prima op dit niveau. We hadden wel ruimer afstand kunnen nemen van de concurrentie op de ranglijst. We krijgen naar mijn beleving nog te makkelijk doelpunten tegen. Het zit bij ons vooral nog in de details. We zijn druk bezig met trainingen om die kleine dingen eruit te krijgen.” Wat dan precies? ,,We komen bijvoorbeeld vaak en snel met 1-0 achter. Dat lijkt op onvolwassenheid. BOL uit was een voorbeeld hoe het niet moet en ook Velsen thuis, waarin we met 2-0 voorstaan was exemplarisch. Het verval is soms te groot bij ons. Ik vind het overigens jammer dat de trainer vertrekt. Ik heb een goede band met Ted en het vertrouwen dat ik van hem krijg ben ik hem heel erg dankbaar voor. Voor mij is het nu ook belangrijk om dit seizoen ook voor hem goed af te sluiten en daar zal ik mijn uiterste best voor doen.”
Positief
Privé gaat het Kaabouni ook voor de wind. ,,Ik werk als jongerenbegeleider voor vluchtelingen die uit oorlogsgebieden komen. Jongeren komen hier aan met niets. Ik ben veel bezig met dagelijkse problemen op te lossen. Mijn insteek is om altijd positief te blijven. Ik besef ook dat ik een voorbeeldfunctie heb. Ik kan daarvoor het voetbal gebruiken. Jongeren kijken beelden van mij. Dat spreekt ze aan. Het geeft me voldoening wat ik aan het doen ben. Ik probeer ze ook iets mee te geven, bijvoorbeeld door de vraag te stellen hoe zij in het leven willen staan? Ik groei zelf ook nog steeds, als voetballer en als mens. Je kunt ook groeien door soms een stapje terug te doen. Ik heb ook mijn dromen hoor, misschien toch nog wel het profvoetbal. “Stap voor stap, zeg ik maar.” FC Aalsmeer komt uit in de Eerste klasse A en voert momenteel de ranglijst aan. Kijk hier voor de stand en het programma in 1A
Tekst: Harold van Ineveld
Foto’s: Ton van Eenennaam