Na drie nederlagen op rij, waarvan twee in de competitie en tussentijds ook nog de uitschakeling in de districtsbeker, was JOS Watergraafsmeer wel weer eens aan winnen toe. “Zoiets gaat toch in de koppies van de jongens zitten,” wist Cor ten Bosch als geen ander, gepokt en gemazeld als hij is als voetbaltrainer. Zijn ploeg had het geluk om op bezoek te mogen bij het Utrechtse DHSC, dat al een aantal weken nadrukkelijk bivakkeert in de hoek waar de klappen vallen. De uiteindelijke 0-2 overwinning was maar een flauwe afspiegeling van de Amsterdamse overmacht op het Sportpark Wesley Sneijder, maar de tevredenheid in het kamp van JOS Watergraafsmeer was er niet minder om. Dankzij de winst bleven de Amsterdammers op één punt afstand prima in het spoor van de eveneens winnende koplopers HBC en Ajax.
Ten Bosch zag zijn gehavende ploeg (volgens de coach ontbraken liefst acht potentiële basisklanten wegens schorsingen en blessures) geconcentreerd en gedreven van start gaan. Direct hoog druk zettend werd DHSC ver teruggedrongen. Beloning kwam er al snel, want al in de zevende minuut rondde Martin Campbell een fraaie aanval even eenvoudig als doeltreffend af. De van ODIN ’59 overgekomen flankspeler speelde sowieso een opvallende rol, met zijn snelheid en zijn regelmatige doelgerichte acties. JOS ging onverdroten door op de ingeslagen weg, wat een klein kwartier later resulteerde in de verdubbeling van de score. Deze keer was het Jurre Duijn die raak schoot na een goede voorbereidende actie van Luciandro Andeloe vanaf links. In de daaropvolgende fase lag een grote score voor het grijpen, want JOS heerste over het hele en creëerde minstens een handvol uitstekende scoringsmogelijkheden. Boris Santen, met zijn schot voorlangs, en tot twee keer toe spits Ayrton Dol, lieten echter de riante kansen onbenut. De ploeg voetbalde zo goed, met nieuwe aanwinst Mobarak Adouch (gekomen van FC Lisse) dragend op het middenveld, dat er op dat moment alllang gesproken kon worden van een gewonnen wedstrijd. De vraag was alleen nog: met hoeveel?
Cor ten Bosch hield zijn spelers in de rust voor dat zij zichzelf meer moesten belonen. “Ik was niet boos, hoe kan dat ook als er zo goed gevoetbald werd, maar wees ze er wel met nadruk op dat het scherper moest in de aanval. Die laatste bal kwam vaak net niet goed uit, dat moest beter. Want stel dat het 2-1 wordt, dan kan je het volkomen onnodig toch nog een beetje benauwd krijgen.” De woorden van hun trainer ten spijt, kwam het er in het tweede bedrijf niet meer van om de score meer te laten overeenstemmen met het grote krachtsverschil. Halverwege was er zelf een moment waarin een reflex van doelman Bas Schol verhoedde dat de gevreesde aansluitingstreffer daadwerkelijk op het scorebord verscheen. Het bleef echter bij deze enige gevaarlijke tegenzet van DHSC, waarna in de slotfase JOS zowaar weer wat dreigender werd in de aanval. Het inbrengen van drie verse krachten, waaronder Reggie Schaap en Revelinio Slijters, was daar zeker debet aan.
In zijn nabeschouwing wilde Cor Ten bosch vooral lovend zijn over het spel en de instelling van zijn ploeg. “De jongens hebben het vandaag goed opgepakt na de mindere reeks. Er werd in mijn ogen echt goed gevoetbald, dat stemt mij tevreden.” Waarna de coach lachend afsloot met een kwinkslag, doelend op de aanwezigheid van Wesley Sneijder op zijn eigen sportpark: “De baas was er ook. Het enige waar ik na rust echt vrees voor had was dat de baas zichzelf zou laten invallen, dan was het misschien toch nog lastig geworden voor ons.”
Bekijk hier alle uitslagen en de stand in de Vierde Divisie A
Tekst en foto: Jakob Kos