Kampioenschap Hoofddorp beloning voor het beste voetbal

De historische promotie van Hoofddorp naar het landelijke divisie voetbal is een feit. Nooit eerder in de lange geschiedenis werd er zo hoog gespeeld door de polderbewoners. In de laatste competitieronde benutte de ploeg van coach Jorg Smeets de feitelijk niet meer te missen kans op het kampioenschap van de eerste klasse A, door ook de laatste wedstrijd uit bij ZOB onbedreigd met 2-4 te winnen. Na de forse winst vorige week op concurrent FC Aalsmeer bestond er al nauwelijks twijfel meer over welke ploeg het meeste aanspraak mocht maken op de titel, maar omdat FC Aalsmeer midweeks de inhaalwedstrijd tegen ZSGOWMS winnend afsloot moest het in die laatste wedstrijd dan toch nog wel even gebeuren. Hoofddorp-voorzitter Serge de Reus bracht het zaterdagmiddag kort voor aanvang exact onder woorden: “Afwachten nog, want nu hebben we nog niks.” Waarna de preses wel alvast kwijt wilde dat zijn club enorm toeleefde naar het kampioenschap en de bijbehorende promotie. “Met onze uitstekende en brede jeugdopleiding hebben wij een prima basis voor het op hoger niveau spelen. En voor wat betreft de extra bonds voorschriften om in de vierde divisie te mogen spelen zien wij geen onoverkomelijke problemen, dat valt echt wel mee.”  

Wéér een bliksemstart

Het elftal van trainer Jorg Smeets liet de voorzitter niet lang in het ongewisse over de goede afloop, want koud drie minuten gestart lag de eerste al in het net achter ZOB-doelman Tim van Duuren. Spits Nigel Compter pikte een op het kletsnatte veld doorschietende bal achter de linie op en scoorde beheerst, waarmee hij één van de handelsmerken van het Hoofddorp van Jorg Smeets, te weten het er altijd en overal direct vol voor gaan voor de zoveelste keer gestalte gaf. Hoofddorp wilde meer, getuige onder andere een schot van Stanley van den Assem maar net over de kruising. ZOB kon weinig uitrichten tegen de Hoofddorpse dadendrang, behalve dan een plotse kopkans voor Marko Pals. Net een kwartier gespeeld verdubbelde aanvoerder Mats de Reus de voorsprong van zijn ploeg, door de bal randje zestien ineens op zijn slof te nemen. Hiermee verdween de laatste twijfel voorgoed uit de harten van de talrijke Hoofddorpse supporters, die wegens de stromende regen steeds gezelliger samengepakt zaten op de door hen in beslag genomen tribune.

Weer een kwartier later tekende Khalil Elmont aan het eind van een langdurige aanval voor 0-3. In het voortdurende overwicht van Hoofddorp kwam Dylan van Schaik kort voor rust zelfs bijna nog tot een vierde treffer. Toch liet ook ZOB zich niet geheel onbetuigd, maar doelman Halil Suzulmus toonde zich bij de enkele tegen stoten steevast bij de les.

Zakelijk uitspelen

Het kon niet anders dan dat de tweede helft nog maar een formaliteit zou zijn, wist Jorg Smeets: “In de rust wist ik dat we kampioen waren. Ik gaf de jongens dan ook de opdracht mee om de wedstrijd zakelijk uit te spelen. Helaas lukte dat niet helemaal, maar ach, dat zij ze vergeven.” Want ondanks een stuk rommeliger spel dan voor rust, en een tegentreffer van ZOB al binnen drie minuten na de hervatting (schot van Julian Mul), kwam het kampioenschap nooit meer in gevaar. Daarvoor was en bleef het surplus aan voetbalkwaliteit aan de kant van Hoofddorp te groot. Dit kwam tot uitdrukking via een onvervalst ‘Bilal-moment’, waarbij Bilal el Amrani zijn fraaie actie niet zelfzuchtig afrondde met een assist op de er beter voorstaande Nigel Compter. Laatstgenoemde bracht de marge vervolgens gedecideerd weer op drie. In het vanaf dat moment nog te spelen laatste halfuur hield doelman Suzulmus ZOB nog een paar keer van scoren af. Hoofddorp-middenvelder Milano Groenbast had net geen succes met zijn vlammende afstandsschot. In de slotfase kregen onder andere El Amrani en Compter hun publiekswissel en maakte ZOB via een intikker van Luca Kouwenberg de eindstand met 2-4 zowaar nog een beetje draaglijker voor de thuisploeg.  

Onvrijwillige plons in de sloot

De vreugd uitbarsting direct na het eindsignaal was natuurlijk enorm. Bloemen, kampioensshirts, kampioensmedailles, steeds was er weer iets voor de voltallige selectie om in luid gejuich uit te barsten. Met als absolute apotheose het onvrijwillige bad van Jorg Smeets en zijn assistent Rainer Sion in de sloot achter het doel. Beiden ondergingen het lachend, waarna zij onder de modder de feestvreugde weer opzochten.

Zichtbaar genietend van de ontlading gaf centrale verdediger Brenden den Breejen aan hoe in de loop van dit seizoen het vertrouwen binnen de groep groeide en er geloof kwam in het halen van de hoofdprijs. En hoe ook zijn eigen presteren zich ontwikkelde. “Hier bij Hoofddorp werd ik centrale verdediger. Tegelijk met de groei van het elftal merkte ik dat ik ook zelf in mijn rol in de laatste linie sterk groeide. Ik zie er erg naar uit om mijn ontwikkeling in de vierde divisie verder voort te zetten.”

Wie je het verder ook vroeg, iedereen benadrukte steeds weer dat ongeveer op één derde van de competitie, nog voor de winterstop, het echt begon te lopen bij Hoofddorp. Good-old Bilal el Amrani onderstreepte dat maar weer eens (‘het vertrouwen in onszelf groeide met de week”), waarna hij in één moeite door zijn stelling van een week eerder herhaalde: “Wij gaan het in de vierde divisie opnieuw heel goed doen, dat weet ik zeker, want daar heeft ons elftal qua voetballend vermogen absoluut de kwaliteit voor.”

Van top tot teen onder de modder deed tenslotte ook Smeets zelf een duit in het zakje: “Gaandeweg is het elftal in het eigen kunnen gaan geloven. Het was hun eigen besef dat groeide, het besef dat ze voor niemand in de eerste klasse hoefden onder te doen. Natuurlijk hebben wij als staf daar week in week uit aan gewerkt, maar dat zij het zélf begonnen te beseffen maakte het verschil. Van daaruit traden wij elke tegenstander tegemoet, met verzorgd aanvallend spel waarmee ze het publiek (en zichzelf!) prima vermaakten.”

Waarna de terugreis naar het kampioensfeest in het clubhuis van Hoofddorp kon beginnen. Bekijk hier alle uitslagen en de eindstand in de Eerste klasse A

Jakob Kos