Op bezoek bij Zwaluwen ’30 had zeven wedstrijden voor het competitieslot het kampioenschap van Zaterdag 1a voor WV-HEDW zomaar een feit kunnen zijn. Voorwaarde daarvoor was dan wel dat de twee overgebleven concurrenten SV Nootdorp en Voorschoten ’97 beiden punten zouden verspelen. Aan die volwaarde werd prompt voldaan, want SV Nootdorp bleef steken op een gelijkspel en Voorschoten ’97 leed zelfs een nederlaag. Het was echter WV-HEDW zelf dat zich lelijk verslikte in de speelwijze en strijdlust van de rode lantaarndrager. Door de 2-0 nederlaag dient het kampioenschap nu komende zaterdag op eigen veld bevochten te worden tegen de enige overgebleven titelconcurrent SV Nootdorp. Het behalen van één punt is daarvoor voldoende.
Coach Marcel Valk zag zijn ploeg ongekend matig van start gaan in Hoorn. “Of het zenuwen waren, of dat ze last hadden van kampioenskriebels of zoiets, ik weet het niet. We begonnen gewoon slap aan de wedstrijd.” Feit was dat, als je niet beter wist, de openingsfase deed vermoeden dat Zwaluwen ’30 de lijstaanvoerder was en WV-HEDW ergens onderaan bungelde. Waar de thuisploeg energie uitstraalde en met een duidelijk plan speelde, zetten de Amsterdammers daar slechts een weifelende opbouw tegenover. Of iets wat op opbouw moest lijken, want al ver voor het Hoornse doelgebied liepen de opzetten spaak.
Zwaluwen daarentegen creëerde wél direct dreigende situaties. Al in de zevende minuut moest doelman Matthijs Kuiper zich tot het uiterste strekken op een kopgoal te voorkomen. Korte tijd later zag Kuiper een bal tegen de paal naast hem ketsen, waarna centrale verdediger Steven Knijnenburg staande op de doellijn de rebound nog net wist te blokkeren. Heel geleidelijk kreeg WV-HEDW daarna een beetje grip op het spel, maar daar was eigenlijk alles mee gezegd. Op een lastige kopbal van Knijnenburg en een schotje naast van Ashraf Azzouz na, creëerde de ploeg van Marcel Valk hoegenaamd niets. Veelzeggend dat de eerste Amsterdamse hoekschoppen pas enkele minuten voor het rustsignaal genoteerd konden worden.
De hoognodige bezinning tijdens de rust leverde in ieder geval op dat de kampioenskandidaten het tweede bedrijf voortvarender aanpakten. Met dwingender spel, en heel belangrijk ook in een hoger tempo, werd Zwaluwen ’30 naar achteren gedrongen. Er kwamen kansen, maar nog steeds maar nauwelijks echt grote mogelijkheden. De voorhoede bestaande uit Mick en Jack van Moerkerk en Tim Correia kwam nooit echt los in het doelgebied. Een onverwacht wel riante scoringsmogelijkheid voor Steven Knijnenburg ging verloren doordat de verdediger te hoog mikte. De wissels van Valk verhoogden het energieniveau nog iets verder, maar ook zij konden de ban niet breken. Eerst kwam Damien de Vegt de aanval versterken, en even later loste Roy van Essen Mick van Moerkerk af. Azzouz speelde vanaf dat moment linksbuiten.
Een klein kwartier voor tijd sloeg Zwaluwen ’30 genadeloos toe. Van buiten de zestien plaatste aanvaller Dave Severins een bekeken schot dat Matthijs Kuiper te machtig was. Marcel Valk dacht er het zijne van: “Een absolute fout van ons. Hij kreeg zoveel ruimte om te schieten.” WV-HEDW kwam de klap niet meer te boven. Sterker nog, enkele minuten voor tijd gooide de rappe Jerven Devin met een echte countergoal de deur de definitief in het slot.
“Zwaluwen speelde het spel vandaag perfect,” concludeerde Valk. “Ik kan het hen niet kwalijk nemen dat zij het zochten in een compacte speelwijze, gokkend op hun twee snelle aanvallers. Wij wisten ons geen weg met de kleine ruimtes. De fout waardoor wij op achterstand kwamen was niet doorslaggevend, nee het waren wijzelf die de overtuiging in ons spel misten, ook in de zestien. ”
De trainer van WV-HEDW besefte dat de voorsprong van zijn ploeg nog steeds uiterst riant is (16 punten met nog 6 wedstrijden te gaan, red.), en dat het zeer onwaarschijnlijk is dat die voorsprong nog verspeeld wordt. “Dan moet het volgende week thuis maar gebeuren. Dat zou sowieso beter zijn, want anders blijf je er tegenaan kijken.”
Bekijk hier alle uitslagen en de stand in Zaterdag 1a
Tekst en foto: Jakob Kos