Marc Klok gelukkig in Indonesië: “Beste keuze uit mijn sportieve carrière”

Marc Klok maakte als talent van FC Utrecht in 2013 de overstap naar Schotland, waar hij op het hoogste niveau voor Ross Country ging spelen. Via enkele omwegen kwam hij terecht in Indonesië, waar hij nog altijd gelukkig is. “Dit is vooralsnog mijn beste keuze die ik heb gemaakt in mijn sportieve carrière”, begint Klok.

Avontuur

Klok heeft er inmiddels al een mooie loopbaan opzitten. De 26-jarige middenvelder speelde voor Ross Country (Schotland), Cherno More (Bulgarije), Oldham Athletic (Engeland), Dundee FC (Schotland) en nu dus voor PSM Makassar in Indonesië. “Ik denk dat elke voetballer met de sport begint om bijvoorbeeld bij Manchester United of Real Madrid te voetballen. Dat lukte op een gegeven moment niet meer, zo realistisch moet je zijn. Dan moet je kijken wat wél realistisch is en komt Indonesië voorbij. Toen dacht ik: wellicht kan ik daar een mooie toekomst tegemoet zien, waardoor ik niet in Europa, maar wél in Azië een ster word. Zodoende heb ik mijn doelen en plannen bijgeschaafd en ben ik vertrokken uit Europa richting Azië.”

De geboren Amsterdammer keek bij het maken van zijn keuze niet alleen naar het leven als voetballer, ook het privé-aspect speelde daarin een rol. “Beide is belangrijk. Voetbal is je hobby en je werk, maar niet je leven. Natuurlijk leef je ervoor, alleen naast het voetbal moet je ook een mooi leven kunnen leiden. Als je dat afzet tegen het leven dat je in Europa kunt leiden, dan is het daar stukken mooier en beter. Als elke dag de zon schijnt, dan is dat zoveel beter en leuker dan wanneer het elke dag regent.” Ook de cultuur past Klok uitstekend. “Ik heb mezelf snel aangepast en spreek de taal vloeiend. Bovendien heb ik het zeer naar mijn zin en zijn de mensen in Indonesië enorm lief. Dat vind ik allemaal erg belangrijk om mezelf snel thuis te voelen.”

FC Utrecht

Klok begon bij Zeeburgia en speelde als tiener jarenlang in de jeugdopleiding bij FC Utrecht, toen hij besloot naar het buitenland te vertrekken. “Op dat moment speelde ik bij Jong FC Utrecht en zat ik tegen het eerste elftal aan. Ik was pas 19 jaar, maar voelde toch niet de volle vertrouwen van de club om mij snel door te schuiven of te laten debuteren in het eerste elftal. Er was namelijk behoorlijk wat concurrentie. Zélf was ik wat ongeduldig, want ik was ambitieus en wilde snel wat bereiken. Bovendien had ik het gezien in het tweede elftal: ik speelde daar alles en was aanvoerder. Op een gegeven moment kwam Schotland voorbij. Het trok me zeer aan om op het hoogste niveau in een eerste elftal te spelen. Daarnaast leek het me een competitie waarvan ik dacht dat deze me zou liggen.”

Met instemming van FC Utrecht vertrok Klok vervolgens naar Schotland, waar hij zijn jongensdroom kon waarmaken. “Als je als jongetje droomt om ooit voetballer te worden en je naar het moment toeleeft dat je je profdebuut maakt, dan is het geweldig dat het tegen een team als Celtic is. Mannen als Van Dijk, Dembélé en Brown speelden daar toen. Het is geweldig om te herinneren dat dat mijn eerste wedstrijd was in het Betaald Voetbal.”

Buitenland

Na zijn tijd in Schotland nam hij de stap naar Cherno More in Bulgarije. “Voetbal is geluk hebben. Je moet maar net op het juiste moment bij de juiste club met de juiste trainer de benodigde performance neerzetten om gewaardeerd te worden. In Bulgarije had ik het goed naar mijn zin, maar ik was te ambitieus om in Bulgarije te blijven. Toen maakte ik de stap naar Engeland (Oldham Athletic, red.). De UK is echter een moeilijke voetbalmarkt om door te breken als talent. Er is namelijk veel talent, maar bovendien komt er zoveel meer kijken dan uitsluitend het voetbalgedeelte. Helaas is het daar dus niet gelukt, wat wél een droom was, want ik wilde graag in Engeland slagen. Ik heb het in ieder geval meegemaakt, waar ik erg dankbaar voor ben.”

“Vervolgens ging ik van Engeland weer terug naar Schotland (Dundee FC, red.), maar kort na het tekenen kreeg ik een telefoontje of ik naar Indonesië wilde. Ik had echter nog een contract. In Schotland had ik echter niet veel toekomstperspectief, aangezien ik niet altijd speelde. Toen heb ik de keuze gemaakt mijn contact in Schotland te ontbinden en het avontuur aan te gaan in Indonesië.”

PSM Makassar

Klok voelt zich inmiddels meer dan thuis in Indonesië en heeft het goed naar zijn zin bij de club. “Het is de oudste club van Indonesië, dus een echte volksclub van de stad. Mensen zijn dan ook erg fanatiek: voetbal is alles. De club is erg netjes en er hangt een enorm leuke sfeer. Ik ben dan ook zeker in een warm bad terechtgekomen.” Ook het voetballand spreekt Klok zeer aan. “De ene week kunnen tienduizend supporters op de tribune zitten en de andere week zeventigduizend. Het is maar net hoe groot het stadion is, want de stadions worden altijd gevuld. Aan supporters geen gebrek.”

Het is overigens niet zo dat Klok in Indonesië geen Nederlanders ziet. Zo zijn Raphael Maitimo, Wiljan Pluim en Ezra Walian zijn ploeggenoten. “Het is altijd lekker om je eigen taal te spreken en bij elkaar over de vloer te komen. Op bepaalde momenten trek je toch wat naar elkaar toe en dat is simpelweg fijn. Dat geldt vooral in het begin, want op een gegeven moment ben je zo erg gesetteld dat je dit niet meer echt nodig hebt. Toen ik hier net was, heeft het mij wel geholpen.” Nu Walian er begin dit seizoen is bijgekomen, helpen de Nederlanders dan ook hem het snel naar zijn zin te maken. “Die vangen wij nu inderdaad op”, aldus Klok.

Tekst: Jordi Smit