Milos ter Woerds, de dove international van TOS Actief

In de zaterdag vierde klasse E loopt een international rond. En niet zomaar eentje. Milos ter Woerds, linksbuiten van TOS Actief, speelt immers voor het Nederlands dovenelftal. Het EK veldvoetbal in de zomer van 2019 liepen de internationals mis, voor het EK zaalvoetbal in december is hij niet geselecteerd. Daardoor kan de focus dit seizoen extra op TOS Actief.

Op anderhalf jarige leeftijd werd ontdekt dat hij zwaar slechthorend is. Hij zat daarna op een dovenschool in Groningen, maakte bij de club MS kennis met een speciale dovencompetitie en speelt daarin inmiddels zes keer per jaar door heel het land namens GDVV Martinistad. In de zaal acteert de 24-jarige aanvaller wekelijks wel dichter bij huis, bij het Amsterdamse ADSV. Dit combineert Ter Woerds allemaal met het voetballen voor TOS Actief, waar hij in januari 2018 belandde via een broer van zijn huisgenoot. “Ik werd gevraagd om mee te trainen met het vijfde team. Ik wilde ook weer wedstrijden gaan spelen, maar dat elftal was vol. Op die manier kwam ik terecht in het tweede elftal en nu in het eerste.”

Tijdens wedstrijden moet hij extra goed om zich heen kijken wie hij moet dekken of waar de vrije ruimte is. “Soms hoor ik de fluit van de scheidsrechter niet goed, dan speel ik onbewust door. Ik kan ook moeilijk verstaan, waardoor ik de coaching van de trainer of een teamgenoot mis.” Met een wedstrijdbord probeert trainer Wesley Venema hem aanwijzingen mee te geven en hij draagt hoortoestellen ter ondersteuning, wat het communiceren iets eenvoudiger maakt. De club probeert hem ook hierin te begeleiden. “Rustig en duidelijk praten helpt wel, want ik kan goed liplezen. En wijzen werkt ook goed.”

Met zijn ploeggenoten heeft Ter Woerds niet echt uitgebreid contact, soms één-op-één omdat dit voor hem makkelijker is. Van kleedkamerhumor krijgt hij ook weinig mee. “In de groep gaat het te snel en kan ik het niet volgen. Het is een gezellig groep. Ze hebben mij heel goed opgenomen in de selectie en helpen mij ook tijdens de training met oefenvormen.” Tijdens het voetballen is het communiceren een stuk lastiger. “Ik hoor een ruis, gerommel zeg maar. Met voetbal gaat het allemaal heel snel en lukt het mij niet om ze te verstaan.”

Eens in de zoveel tijd maakt hij een uitstapje naar het Nederlands dovenelftal, onderdeel van de Koninklijke Nederlandse Doven Sportbond (KNDSB). Hierin mogen alleen spelers met minimaal 55 decibel gehoorbeschadiging spelen. De selectie lag enkele jaren stil en werd in 2017 weer opgepakt. Ter Woerds werd regelmatig opgeroepen voor trainingen en oefenwedstrijden. De allesbeslissende play-off tegen Polen, waarin Nederland plaatsing voor het EK 2019 misliep, ging aan hem voorbij. “Het is heel jammer dat we niet naar het EK gaan. Er werd heel veel voor gedaan: veel sponsoren geregeld en de bondscoach werd zelfs uitgenodigd bij Voetbal Inside.” Die extra steun verdienen zij ook, omdat internationals geen financiële ondersteuning hebben en mogelijk zelfs een eigen bijdrage moeten leveren voor verre wedstrijden/toernooien.

Communiceren gaat in het Nederlands elftal, net als in de dovencompetitie, een stuk natuurlijker omdat alle spelers dezelfde hoorproblemen hebben. Spelers moeten zelfs zonder hoortoestellen of een CI (cochleair implantaat, een soort versterker) spelen. “Het is dan vooral veel naar elkaar kijken en wijzen, gebaren maken”, legt hij uit. Nu Ter Woerds ook niet bij de selectie voor het EK zaalvoetbal in Finland zit, kan voor hem de focus op TOS/Actief, ADSV (zaal) en Martinistad (dovencompetitie). Toch is het een grote eer dat hij een aantal interlands achter zijn naam heeft staan. “Dit kan ik later aan mijn kinderen en kleinkinderen vertellen.”

Blijf op de hoogte en volg ons via Facebook, Instagram en Twitter!
▼Bezoek ook de clubpagina(s)