SDZ heeft weinig in te brengen tegen matig Sporting Martinus

Gelaten moet Nick van Beek, interim-coach bij SDZ, op de bank hebben gezeten in de laatste fase. Zijn enige wissel van de zondagmiddag, Derrick Barima, moest hij gedwongen halverwege de tweede helft brengen. Dat zelfs hij, een coach die zijn spelers graag negentig minuten lang oppept, maar stilletjes was, zei alles. Zijn ploeg SDZ had zondag héél weinig in te brengen tegen Sporting Martinus, dat na een uurtje de wedstrijd in de knip had en een zorgeloze middag beleefde.

Soms is een club of coach niet (meer) te benijden. SDZ deed wel z’n uiterste best, maar kon nimmer echt gevaarlijk worden. Het team met een krakkemikkig lijf en nauwelijks een SDZ-gezicht probeerde zijn huid nog duur te verkopen in Amstelveen, maar slaagde in aanvallend opzicht nimmer om potten te breken. Martinus-keeper Dean Palmer moest zich warm houden met opraap-ballen en af en toe een terugspeelbal, waar SDZ voor de vorm dan druk op gaf.

Martinus was eveneens niet in grootse vorm. Het tempo lag zichtbaar laag, bijna op ‘zomeravond snelheid’, maar de Amstelveners waren vooral heel erg slordig aan de bal en in de vlugge combinaties. SDZ verliet zo nu en dan de verdedigende stellingen; in de omschakeling duurde het zo lang voordat Martinus de weg naar voren had gevonden, dat de mogelijkheden voor de thuisploeg om gevaarlijk te worden weer verloren ging. De malaise duurde tot aan de rust. Sem van Bruggen had Martinus uit een voorzet van Ralph Jurka wel de 1-0 bezorgd. Helemaal vanzelf ging dat ook niet, maar het doelpunt kon de boeken in.

Tempo

Na rust tapte Martinus uit een iets ander vaatje. Het tempo werd opgeschroefd, in de wetenschap dat SDZ geen wisselmogelijkheden had. De boel kapot spelen, leek het devies. Als Martinus eens de ruimte had gevonden, dan werd het vlagsignaal van SDZ overgenomen door arbiter Martin de Jager.

Het was opnieuw Van Bruggen die voor Martinus in de tweede helft de ban brak. Met zijn tweede van de middag was de spirit van SDZ definitief gebroken. Voor Martinus-coach Michael Crombeen het sein om flink te wisselen. Zo mocht de 18-jarige Max Musch weer minuten maken en Nathan Dahele (17) maakte opnieuw een solide indruk in de basisopstelling als linkerverdediger. Een schril contrast met SDZ, dat toch ook kan teren op een omvangrijke jeugdafdeling, maar er niet in slaagt eigen jeugdspelers te laten invallen of debuteren. Met louter twintigers en dertigers in de ploeg heeft SDZ weliswaar wat ervaring, maar blijkt erg kwetsbaar.

Show

Dat jeugdigheid ook ‘Broos’ kan zijn, bewees Krijger. Af en toe een ‘one-man show’ aan de zijlijn en op zijn tijd een dolletje met een vriend langs de lijn. Crombeen riep het talent tot de orde. Dat leek zijn uitwerking niet te missen. Jurka zorgde voor 3-0 en Krijger voor de 4-0. Dat de score niet hoger opliep, was te wijten aan het missen van enkele opgelegde mogelijkheden, onder andere Krijger en Musch kregen bij elkaar opgeteld nog twee ‘dotten’.

Voor SDZ ziet het er inmiddels wéér somber uit. Geen hoofdcoach, veel blessures, blijkbaar geen stroming vanuit de jeugd en een lege reservebank. Halverwege november is het nu al D-Day aan de Transformatorweg, met een laatste plaats in de tweede klasse. Vooral het gebrek aan scorend vermogen (na acht duels, pas zes doelpunten) gaat de Amsterdammers in het veld opbreken. Met een verzwaarde degradatieregeling in het verschiet, lijkt een gang naar de Derde klasse nu al bijna onovervoorkomelijk.

Sporting Martinus doet keurig mee in de top van de tweede klasse en blijft goed in het spoor van koploper De Meer, dat op slechts één puntje staat.

Kijk hier voor alle uitslagen, de stand en het programma in zondag 2b