Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Dat eersteklasser SDZ in de oefenpartij bij Swift met 4-2 klop kreeg was niet meer dan logisch. De thuisploeg acteert immers als Hoofdklasser één niveau hoger. Bovendien startte de ploeg van de nieuw aangetreden SDZ-coach Thijs Sluijter pas op 9 augustus met de voorbereiding. Eerder beginnen was niet nodig, de start van de competitie valt in de eerste klasse immers pas op 20 september. Zo’n late start kon trainer Martin de Groot zich bij Swift echt niet permitteren, in de wetenschap dat in de Hoofdklasse al op 5 september afgetrapt wordt.
Hoe logisch de uitslag ook was, het wedstrijdbeeld vertelde zaterdagmiddag op het Olympiaplein een ander verhaal. Want de elf die Sluijter voor de eerste helft de wei instuurde, namen Swift ogenschijnlijk moeiteloos in de tang. “Mijn ploeg liet zich afbluffen op agressie”, zou De Groot later zeggen over het bleke begin van Swift-zijde. “Dat zoiets gebeurde heeft volgens mij te maken met het verschil in karakter of cultuur tussen de twee clubs. Mijn elftal, dat het van goed voetbal moet hebben, had het moeilijk tegen de puur Amsterdamse bluf die ze nu tegenover zich kregen. Ik zou overigens graag willen dat mijn ploeg ook de positieve kant van die agressie zou tonen, maar dat zit er bij ons gewoon niet zo in.”
De Groot zag in de eerste helft veel fout gaan in de passing, een euvel waardoor de opbouw de voorste linie met Koen Fokkema op links en Fidel Yilmaz als centrumspits bijna niet bereikte. De SDZ-defensie onder leiding van Henry Opoku hoefde zich maar weinig druk te maken. Na krap tien minuten bracht Allon Koene SDZ met een rake vrije trap brutaalweg aan de leiding. Het antwoord van Swift niet lang op zich wachten. De eerste de beste keer dat Fokkema loskwam op de flank bediende hij feilloos Yilmaz, die met de uitgelezen mogelijkheid wel raad wist. Daarna was het echter toch weer SDZ dat de toon aangaf. De zeer actieve spits Maxim van der Meer (ex-WHC) was er als de kippen bij om goed voorbereidend werk van Floris Reurts doeltreffend af te ronden. Zonder bepaald goed in de wedstrijd te zitten toonde Swift opnieuw veerkracht, deze keer dankzij een perfect gerichte vrije schop van Noa Benninga. De van Berkum gekomen doelman Sil Fiddani kan er onmogelijk nog een hand achter krijgen.
Even later was er aan de andere zijde een moment van glorie voor doelman Virgil Deen, toen hij zich een drieste duik de doorgebroken Nigel Hardenberg de bal ontfutselde. Hardenberg is met de al genoemde Opoku en Fiddani, één van de meerdere spelers van naam en faam die in de afgelopen maanden naar SDZ kwamen. Oscar Limon, die in de tweede helft zijn opwachting maakte, is nog zo’n gelouterde nieuwkomer.
Na rust trad een bijna geheel gewisseld SDZ aan. Doelman Fiddani bleef overigens wel staan. Thijs Sluijter zei de oefenperiode te gebruiken om zijn beide keepers (Mitchell Vincken is de andere) een eerlijke kans te geven: “Pas na de laatste oefenwedstrijd valt de beslissing.” SDZ kwam er in de gewijzigde samenstelling duidelijk minder aan te pas. Het gif leek uit de ploeg verdwenen, hetgeen Thijs Sluijter na afloop ook grif toegaf. De opmerking dat het een kwestie van je best doen was, nam hij overigens na wat nadenken terug. Om vervolgens expliciet te benadrukken dat er wat hem betreft beslist geen sprake van was dat het SDZ van de eerste helft het basiselftal zou worden, en die van de tweede helft dus tweede keus zou zijn: “Het is nog veel te vroeg om daar ook maar iets over te kunnen zeggen, “Tien nieuwe spelers inpassen en een nieuwe trainer voor de groep maakt dat we hard moeten werken aan het vormen van een hecht team. We zijn er duidelijk nog niet, maar dat hoeft ook niet zo vroeg in de opbouw.”
Geheel in lijn met het zwakkere optreden van SDZ in de tweede helft sloeg de weegschaal uiteindelijk alsnog door in het voordeel van Swift. Een nieuwe aanvalslinie in de personen van Frank Tervoert, Robin Kleefstra en Ron Rosenhart deed de SDZ-defensie steeds meer wankelen, maar het waren Jelle Spanninga en Tom Enthoven die de beslissende 3-2 en 4-2 aantekenden.
Martin de Groot betoogde na afloop dat er wat hem betrof geen conclusie te trekken waren over hoe zijn ideale elf eruit gaat zien. “Wat bijvoorbeeld de beste aanvalslinie is, hangt af van wie de tegenstander is. Een sterke tegenstander vraagt van ons nu eenmaal een andere aanvalslinie dan een tegenstander waar je zelf het spel tegen moet maken. Dat gaan we dus nog zien Wat vandaag voor mij het belangrijkst wat dat we het opbouwen van achteren uit moesten oefenen. Keer op keer, het erin slijpen als het ware.”
Tekst en foto: Jakob Kos
