Stuntploeg DVVA promoveert naar Vierde Divisie!

Hoe het zaterdag in de finale tegen Flevo Boys ook zou aflopen voor DVVA, het seizoen ’23-’24 gaat de boeken van de Amsterdamse club in als absoluut historisch. Want de kleine vereniging maakte nooit eerder zo’n spectaculair succes mee, en zal dat waarschijnlijk hierna ook nooit meer meemaken. Gestart als promovendus in de eerste klasse B, met louter de sportieve missie om zo goed mogelijk voor de dag te komen, werd handhaving in een seizoen met versterkte degradatieregels al als een prima resultaat gezien. Er zat echter véél meer in het vat, want de Amsterdammers deden in de reguliere competitie tot het laatst vol mee voor de titel. Uiteindelijk ging Zuidvogels met het kampioenschap aan de haal. Voor het als tweede geëindigde DVVA wachtte er nog het toetje van de nacompetitie.

Climax

Na in de eerste ronde te zijn vrijgeloot bleek in de tweede ronde thuis tegen Buitenpost de koek nog steeds niet op, het sprookje duurde voort. Een sprookje dat op het neutrale veld van Sparta Nijkerk tenslotte met een spetterende climax eindigde, zoals het een waar sprookje betaamt. Na ruim negentig bloedstollende minuten konden de in het verborgene meegenomen t-shirts met opdruk ‘DVVA 1 naar de Vierde divisie, STUNTERS’ uit de doos worden gehaald, de ongelofelijke promotie naar de landelijke competitie was een feit. Niemand aan Amsterdamse zijde maalde er meer om dat de 3-1 overwinning geen afspiegeling was van de krachtsverhoudingen in de finale, simpelweg is de ploeg die het meeste scoort nu eenmaal de winnaar. Het bleef dan ook nog lang feestelijk onrustig op het veld, waar de ontlading geen einde leek te krijgen.

Geweldig succes!

Voorzitter Mark van den Hoek was temidden van de hossende spelers en aanhang nog maar net bijgekomen van de spanning. “Wat een geweldig succes voor deze vrolijke spelersgroep, zij hebben dit dik verdiend! En of wij als club klaar zijn voor de Vierde Divisie? Waarom niet, zou ik zeggen. We zijn een heel kleine vereniging met een kleine accomodatie, maar ik ken genoeg clubs in die divisie die misschien dan wel groter zijn dan wij, maar qua faciliteiten toch niet veel meer hebben dan hoe het bij ons is. We gaan het de komende periode allemaal bespreken met elkaar.” Waarna Van den Hoek met een vette lach besloot: “Komende week gaan we eerst maar eens de reglementen doorlezen.”

Overleven

Tijdens de eerste wedstrijdminuten deed nog niets aan een goede afloop voor DVVA denken. Flevo Boys startte zo overdonderend dat DVVA al binnen twee minuten de weg kwijt leek te zijn. De bliksemstart bracht de ploeg uit Emmeloord vervolgens al in de derde minuut op voorsprong, via een vrije trap van spits Johan Tiems die al dan niet geholpen door de wind de bal direct in de verre hoek achter doelman Lode van Hattum deed zeilen. Met recht een reuzedreun voor de Amsterdammers, en dat terwijl de storm van Flevo Boys nog lang niet was uitgeraasd. Gelukkig bleek al snel dat Van Hattum met zijn reflexen in uitstekende doen was. Overleven was het devies voor de geelzwarten, maar net op het moment dat DVVA compleet overlopen dreigde te worden zag coach Wilfred den Breejen zijn elftal het tij keren. Nog niet qua krachtsverhouding, maar wel in getalsmatige zin: het lukte Jelle Spanninga om de eerste schaarse tegenstoot bekwaam achter de Flevo Boys-doelman in het net te tikken. Waarmee hij nog net binnen de eerste tien minuten de gelijkmaker op het sorebord bracht. Negen minuten later, terwijl de defensie onverminderd onder heftige druk bleef staan, maakte Guido de Graaf het voor DVVA nog mooier: 2-1 dankzij zijn inzet van dichtbij, door een verdediger wel geraakt maar onvoldoende om de score te voorkomen.

Heel geleidelijk aan kreeg DVVA daarna een wankel ogende greep op het spel. Jim Schiks plaatste enkele keren een goed gerichte vrije trap in de zestien. Aanvallers Dave Severins, Jelle Spanninga, Julian Laan en ook Maxim de Swaan lukte het steeds beter om de verdediging van Flevo Boys te verontrusten. De onrust in de ploeg bleef echter goed zichtbaar vanaf de zijlijn.

Vasthouden

Onrust was ook in het tweede bedrijf kenmerkend voor het spel van DVVA. Hoe langer de strijd duurde, hoe minder het Flevo Boys lukte om in hoog tempo dwingend te spelen. Steeds vaker zagen Lode van Hattum en de verdedigers voor hem de lange bal op zich afkomen, een strijdwijze die zij op zich goed wisten te pareren. Maar de continue druk die uitging al dat pompen van Flevo Boys hield de onrust in het eigen spel ondertussen wel in leven. Om de minimale voorsprong hoe dan ook vast te houden zag Den Breejen zich genoodzaakt om een paar keer verdedigend te wisselen. Tenslotte brak de extra tijd aan terwijl de spanning tot het kookpunt opliep. Flevo Boys drukte en drukte, maar juist daardoor vond invaller Lennart Bril bij een uitbraak diep in de extra tijd de ruimte om zich vrij te spelen en de 3-1 in de touwen te schieten.

Ontlading

De ontlading was logischerwijs mega groot. Guido de Graaf, voor deze keer de aanvoerder, beaamde grif dat hij hier bij aanvang van het seizoen niet van had durven dromen: “Vanuit de tweede klasse in één keer naar de Vierde Divisie! Dit hebben we echt verdiend in een ijzersterk seizoen. Het mooie hierbij is dat wij een echte vriendengroep zijn, we trekken gewoon veel met elkaar op. En wat mezelf betreft, ach ik dacht met mijn bijna 33 jaar al een beetje aan afbouwen, maar nu toch maar niet. Zo’n jaar in de Vierde Divisie trekt mij enorm.”

Succescoach Wilfred den Breejen, die maanden eerder besloot om aan het einde van het seizoen DVVA te verlaten, werd uiteraard nadrukkelijk betrokken in de feestvreugde. “Dit is een ongelofelijk en ongekend succes, dat we met goed voetbal hebben bereikt, maar toch sta ik hier met een dubbel gevoel. Het was voor mij namelijk ook een zwaar seizoen, waarin ik me vaak met rand- en bijzaken heb moeten bezighouden. Ik kon niet altijd over de beste spelers beschikken, omdat voor hen zaken als bijvoorbeeld weekendjes weg ook belangrijk waren. Een treffend voorbeeld daarvan is de finale van vandaag, waarbij mijn aanvoerder Jouke Spanninga er niet is omdat hij gisteren met vakantie ging. Spelers als hem had ik in mijn team heel hard nodig, om de grote onrust zoals je die vandaag zag uit het elftal te halen.”

“Maar goed, anders dan vandaag speelden we dit seizoen vaak wel heel goed voetbal,” vervolgde Den Breejen. “Velen zagen ons een moeilijk jaar ingaan, september vorig jaar. Maar ik had er gelijk al vertrouwen in. Een plaats bij de eerste vijf was zonder meer haalbaar, en de uiteindelijke tweede plaats was terecht.”

Waarna hij even later lachend een heuse champagnedouche over zich kreeg uitgestort.

Bekijk hier de uitslagen iin nacompetitie Vierde Divisie/ 1^e Klasse

Jakob Kos