De helden van de DGS

Vijftig jaar geleden werd DGS schoolvoetbalkampioen van Amsterdam

Vijftig jaar geleden was het groot feest bij de scholieren van de Daniël Goedkoop School. In het schooljaar 1969-1970 werd het voetbalteam kampioen van het jaarlijkse schoolvoetbaltoernooi. Nog altijd komt het team van toen – met diverse oud-profs – ieder jaar bij elkaar om herinneringen op te halen. Afgelopen zaterdagmiddag deden ze dat opnieuw, met een rondootje voor de school in Bos en Lommer. Ondanks de omstandigheden rond het coronavirus wilden de zes mannen dit moment niet aan zich voorbij laten gaan.

In 1958/1959 werd het gebouw van de Daniël Goedkoop School opgeleverd. Een nieuwe school in een deel van Amsterdam dat in de naoorlogse periode steeds verder werd ontwikkeld. De school is ontworpen door Manon Peyrot en werd in 2019 tot monument benoemd. “[Het gebouw] onderscheidt van de traditionele scholenbouw van voor die tijd. Deze school verbeeldt de nieuwe naoorlogse denkbeelden over het onderwijs. De architectuur, de positionering van het gebouw en de relatie van het gebouw met de andere schoolgebouwen in de Scholendriehoek waren destijds vernieuwend en hebben daarom een belangrijke erfgoedwaarde”, aldus de gemeente Amsterdam bij het toelichten voor de keuze om de school te benoemen tot gemeentelijk monument.

Door: Stadsarchief Amsterdam

Er is weinig aan te merken dat het pand een monument is. De aanwezige mannen verzuchten zich over de staat van het gebouw. “Helemaal verloederd… Kijk die kozijnen, dat houtrot.” Wel komen direct de herinneringen boven aan de tijd op de MULO. “Daaronder moesten wij onze fietsen parkeren”, wijst David Endt. In het middendeel van het gebouw, ‘de brug’, was het verboden terrein voor de scholieren. “Dat was de lerarenruimte, daar mochten we echt niet komen.”

Op de school zaten veel getalenteerde voetballers, waardoor er een erg sterke selectie kon worden samengesteld. Meerdere spelers van het team haalden het eerste van profclubs of zijn op een andere manier aan het voetbal verbonden gebleven. Dit is erg uniek, aangezien de Daniël Goedkoop School niet eens veel leerlingen had.

Warme herinneringen worden ook gekoesterd aan de trainer van het team: meneer Reinders. Normaal verwacht je dat de gymleraar of misschien een enthousiaste vader de oefenmeester van het team werd. Echter was dit niet het geval bij de Daniël Goedkoop School. De leraar Duits stond op om het team te leiden. Hij werd door de mannen echt gezien als de herder van de groep, die ervoor zorgde dat de groep kon excelleren. De heer Reinders zorgde er ook voor dat de spelers een eigen tenue kregen, daar werd geld van de school voor vrijgemaakt. In het maagdelijk witte shirt gingen de borsten vooruit. Volgens de aanwezige mannen gingen ze al beter speler door het tenue.

De heer Reinders regelde ook verschillende oefenwedstrijden voor zijn junioren. Zo werd er aan het begin van het schooljaar geoefend tegen de A1 van Ajax. De wedstrijd ging met 0-7 verloren, terwijl de oefenwedstrijd tegen de A1 van DWS met 3-2 werd gewonnen. David Endt haalde een briefje van de heer Reinders naar voren, dat hij had gekregen in 1970. Op het papiertje stond dat de oefenwedstrijd tegen Go Ahead Eagles van trainer Barry Hughes niet door ging, aangezien de heer Hughes niet wilde verliezen.

Op 23 mei 1970 stond de finale op het programma. De Daniël Goedkoop School moest het opnemen tegen het Ignatius College. Op het veld van ZSGO werd er afgetrapt tegen de andere school. Lachend wordt er verteld dat het terrein van ZSGOWMS 50 jaar later niets is veranderd. “Er is in de kantine alleen een kleuren-TV gekomen.” De ongereptheid maakt de mannen wel nostalgisch.

De heer Reinders kon zijn elf beste spelers op stellen. Zijn team kwam ook op voorsprong, na zo’n twintig minuten voetballen werd het 1-0. Ze waren de betere ploeg en kwamen terecht op voorsprong, aldus de mannen zelf. Lang leek de ploeg de wedstrijd gaan winnen, tot vijf minuten voor tijd. De bal werd binnen gekopt, uit een corner. Gelijk, 1-1. De reguliere speeltijd zat erop, men ging door met de verlenging. De verlenging werd gespeeld op basis van het sudden death-scenario. De school die als eerste scoort, die wint. Een verwoestend schot van Henk Olk verdween via de onderkant van de lat achter de keeper van het Ignatius College, de scholieren van de Daniël Goedkoop School waren kampioen van Amsterdam.

De mannen waren eigenlijk van plan om dit jaar bij de heer Reinders op bezoek gaan. In zijn woonplaats Delfzijl zou de heer Reinders de spelers ontvangen. Door het coronavirus ging dat niet door, ondanks dat de heer Reinders het restaurant al gereserveerd had. Het etentje vindt nu plaats in 2021, wanneer het maar liefst 51 jaar geleden is.

Enkele spelers uit het team

David Endt is slechts één van de vele bekenden namen uit het elftal van toen. Hij schopte het als voetballer tot de bank van het eerste van Ajax. Later was hij perschef en teammanager van de club. Endt speelde op het middenveld van het schoolteam samen met Henk Olk.

Het talent van Olk werd al op jonge leeftijd gezien. Op 12-jarige leeftijd werd hij al geselecteerd voor het Nederlands jeugdelftal en in de jaren daarna speelde hij diverse jeugdinterlands. Hij haalde uiteindelijk het profvoetbal bij DWS en speelde daarna bij fusieclub FC Amsterdam.

Harry Bücker heeft voor FC Amsterdam in de Eredivisie gevoetbald. Bücker had veel talent, maar botste met zijn trainer bij de profclub. Later speelde hij nog wel voor de Las Vegas Seagulls. Een leven vol met meer en minder avontuurlijk wendingen volgde.

Achterin het centrum speelde Hans Jansen. Hij speelde bij als tiener bij VVA, maar in 1971-1973 was hij contractspeler van Ajax. Na deze periode ging hij voetballen bij Spartaan.

Hans Pardieck werd door zijn teamgenoten gezien als de speler met veel talent, maar hij vond andere zaken ook interessant. Waardoor zijn focus op meer andere dingen kwam te liggen. Pardieck is in de jaren tachtig begonnen met het verkopen van souvenirs, nu heeft hij een souvenirwinkel op het Damrak.

Rob Overkleeft speelde bij DWS in de jeugd. Na een rode kaart als gevolg van een onbesuisde overtreding moest hij van de club een aantal jeugdwedstrijden gaan fluiten. Dit pakte uiteindelijk niet slecht voor hem uit. Hij was jarenlang scheidsrechter in de Eredivisie en ook als assistent-grensrechter actief op het EK in 1992 en tijdens de Supercup finale van 1995 tussen Arsenal en AC Milan.

Blijf op de hoogte en volg ons via Facebook, Instagram en Twitter!
▼Bezoek ook de clubpagina(s)