Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Het begon ooit met een jaarlijkse Nieuwjaars wedstrijd op Sportpark Drieburg tussen ‘kleinduimpje’ DVVA en ‘sportieve reus’ JOS/Watergraafsmeer. Een recente bijeenkomst van een klein uur tussen DVVA-voorzitter Mark van den Hoek en de andere preses, Ron Meijer van JOS/ Watergraafsmeer, was voldoende voor een draaiboekje om het tot in de puntjes te organiseren voor hét competitiduel in de Vierde divisie. Er was ook direct de eerste ‘gein’ in wat verder vooral een sportieve strijd zal gaan worden tussen twee verenigingen met het vriendelijkste karakter wat voetballende buren in Nederland op Divisie-niveau kunnen meemaken.
Leuk om te doen
De voorzitter van vroegere tijd was vaak een man van een bepaalde statuur, Voorzittershamers wisselden zonder dat daar een oproep of een ledenvergadering in het voortraject aan te pas kwam. Van den Hoek, DVVA, werd enkele jaren geleden persoonlijk gevraagd om de hamer bij de steel te pakken. ,,Ik voetbal nog altijd in DVVA 3 en dat is leuk, je blijft bezig en het kost niet al te veel tijd. Ik deed al wat voor de club en ik zag het als een eer dat ik werd gevraagd. Ik vond het lastig om in te schatten wat het aan tijdsbesteding zou kosten, ik liet het vooral gebeuren in het begin. Het is overigens echt leuk om te doen, ik heb er inmiddels drie jaar opzitten en wat mij betreft plak ik er nog enkele jaren aan vast. Dat zullen we gaan zien tijdens de aankomende ledenvergadering. Ik zie als een voordeeltje dat wij geen jeugd hebben, want dan gaat het veel meer tijd kosten. Je hebt dan ook veel meer handjes nodig.”
Knowhow
Meijer, liefhebber pur sang, knikt. ,,Ik speel nog steeds bij de 35+ bij JOS/ Watergraafsmeer, met voornamelijk ‘jongens’ die ik van vroeger ken vanuit het Amsterdams Elftal. Het wordt ieder jaar een ‘stukkie minder’ bij ons, maar in de derde helft zijn we niet te verslaan. Die is bij ons nog altijd geweldig! Als we dan rond keken, zagen en zien we dat steeds meer taken op de schouders rusten bij mensen die al wat op leeftijd raken en fysiek minder in staat zijn om (extra) taken op te pakken. Wijlen Jeroen Vonk benaderde mij, omdat ik een groot netwerk heb en knowhow. Ik zat zelf in een roerige periode waardoor ik nog niet de volle honderd procent commitment kon maken. Wel zagen we een klein bestuur dat zijn ziel en zaligheid erin stopte. Dat was voor mij uiteindelijk de reden om het te gaan doen. Voorwaarde was dat oud-voorzitter Joop Vlug en Theo Klinker aan boord bleven. Verder moesten we het reilen zeilen ons eigen maken, we kregen die ruimte. Ik was voetballer en trainer geweest. Maar een club leiden is totaal anders. Het is geen bedrijf. Met vrijwilligers werken is een andere dimensie. JOS/ Watergraafsmeer is een club van saamhorigheid. De praktische zaken zijn een uitdaging, je wordt als voorzitter vaak overal wel bij betrokken. Ik participeer graag mee, ik ben geen autoritair persoon die statig door de club loopt. We staan open om te leren, zo ook van onze buren van DVVA. Zij hebben een grote damestak. Onze dames 1 doet het super goed, maar wij willen ook groeien en beter worden. JOS/ Watergraafsmeer leeft op dat vlak op en daar was de onlangs gehouden ladies night weer een goed voorbeeld van.”
Geen rivaliteit
Een mooie brug dat een goede buur beter is dan een verdere vriend, vind ook Van den Hoek. ,,We kennen totaal geen rivaliteit, wij zijn ook een ander soort vereniging. Ons ledenbestand bestaat uit senioren. Het feit dat wij geen jeugd hebben, geeft de vereniging een vrijer en vrolijker karakter. Dat zit er helemaal in verweven. We hebben ongelooflijk veel plezier met elkaar. We zijn wel prestatief ingesteld. De selectieteams spelen zo hoog mogelijk, 25% is bij ons selectievoetbal, en we willen winnen. Het is en blijft heel belangrijk dat iedereen er lol aan beleeft en het leuk heeft met elkaar. Dat zit nu eenmaal in onze vereniging en in onze leden. We hebben zo goed als geen achterban die druk legt op onze selectie(s). Dat facet speelt ook zeker een rol. Ook vanuit sponsoren is er geen enkele druk. Deze factoren geven een bepaalde rust en vrijheid. Het succes van onze eerste selectie van de afgelopen jaren heeft meer oud-leden richting het sportpark getrokken. Dat is leuk om te constateren. Ze vinden het gezellig om elkaar te zien. Een aantal heeft initiatief genomen om een ‘club van honderd’ te starten, wat al enig succes heeft opgeleverd. Inmiddels kent die club meer dan vijftig leden en dat helpt DVVA om een aantal mooie plannen te gaan realiseren voor de gehele vereniging. Dat gaat overigens buiten het bestuur om. Wij mengen ons daar niet in.”
Andere historie
Komende zaterdag zal de eerste derby plaatsvinden die om de punten gaat. Beide voorzitters verwachten extra toeschouwers en meer media-aandacht. Van den Hoek: “Het is sowieso een andere derby dan dat je in een dorpje woont waar de ene helft voor een club is en de andere helft voor de andere kleur. Wij hebben een andere historie met elkaar. We zijn vooral super goede buren. Hoe het leeft bij de spelersgroepen is voor mij moeilijker in te schatten. Zij die wat langer bij de club lopen hebben daar misschien iets meer gevoel bij, ik kan me voorstellen dat spelers die minder lang bij de vereniging lopen nu nog geen derby gevoel hebben. Toch blijft het heel uniek, dat je slechts twintig meter van elkaar ligt met alleen een paadje ertussen. Er zullen geen grote supportersgroepen zijn, maar JOS/ Watergraafsmeer regelt bijvoorbeeld wel een muziekprogramma na afloop.” Meijer heeft er ook zin in: ,,Het gaat sportief ook ergens om. DVVA doet het super knap en natuurlijk zijn ze gebrand om ons van de tweede plaats te stoten. Ik vind het fantastisch wat ze doen en ze maken goed gebruik van hun status. Wij kijken naar onszelf. We hebben het in een aantal duels laten liggen, we vergaten onszelf te belonen. Dat maakt het ook weer leuk, ook anders dan dat beide teams onderaan de ranglijst staan, wat dan is er een ander soort druk. Ik heb vroeger zelf genoeg derby’s gespeeld, bijvoorbeeld Voorland tegen Fortius. Nou, dat was bloed aan de paal. Ik verwacht zaterdag niet zo’n derby. Wij gaan nog nét niet hand in hand het veld op, dat bestaat toch nergens? En, we komen gewoon op elkaars feestjes. Dat moet kunnen. Ook zaterdag na afloop van de wedstrijd in de kantine van JOS/ Watergraafsmeer. Als we uit spelen in de tweede seizoenhelft zijn we bij DVVA te vinden. “Grappig, toch”?
DNA
Dat er geen vorm van afgunst is, maakt het des te knapper dat twee verenigingen niet in elkaars zwemvijver gaan zitten. Veel leden kennen elkaar van de Nieuwjaarswedstrijden, maar dit is toch wel een tikkeltje anders. ,,Zeker gaaf”, vind Van den Hoek. ,,Nogmaals, voor ons is JOS/ Watergraafsmeer de beste buurman die je kunt wensen. JOS heeft altijd op zondag gespeeld en wij op zaterdag. JOS/ Watergraafsmeer speelde van oudsher hoger. Er zijn weleens wat spelers van JOS/ Watergraafsmeer naar ons toegelopen, maar dat was altijd pas op latere leeftijd en niet in de selecties. De afgelopen jaren zijn er geen ‘transfers’ geweest op niveau. De samenstelling van onze spelersgroep is ook anders.” Meijer knikt beamend. ,,Wij zijn inderdaad ook een ander soort vereniging. We zijn met JOS/ Watergraafsmeer in staat om al jarenlang op niveau mee te draaien. Dat is reteknap met een vereniging van slechts 500 leden. We gaan ook graag prat op ons DNA. Soms moet je daardoor een goede speler laten schieten, waarvan men dan zegt dat het zonde is. Maar, we hebben goed oog voor wat nu typisch een ‘JOS/ Watergraafsmeer-speler’ is. We zien te veel verenigingen afglijden of zelfs helemaal verdwijnen. Bij ons is het gewoonte dat je na de training aanschuift aan de kaarttafel met een drankje, dat je het gezellig vindt om een uurtje te blijven zitten. Het zit kriskras door elkaar heen. Spelers moeten zich aanpassen aan de clubcultuur, niet andersom. Eigenlijk is JOS/ Watergraafsmeer veel meer een vereniging van middenstanders. Dat zie je bijvoorbeeld sterk terug in onze trouwe sponsors, die veel doen en op wie wij een beroep kunnen doen. Dat maakt JOS ook krachtig, maar het is wel hard werken om dit voor elkaar te krijgen en zo te houden. We krijgen vaak te horen, van andere verenigingen bij onze uitduels, dat we een nette club zijn uit Amsterdam met de nodige humor en gein.”
Samensmelting
Een overeenkomst is dat beide verenigingen dit seizoen een nieuwe hoofdtrainer hebben. Wilfred den Breejen vertrok na alle successen aan het einde van het vorige seizoen bij DVVA en is te vinden rondom de voetbalvelden als toeschouwer, hij nam geen nieuwe trainersklus aan. Cor ten Bosch is tegenwoordig analist op de Amstelveense televisie en struint als eeuwige liefhebber voetbalduels af op zaterdag- of zondagmiddag. Voorzitter Meijer vindt dat de huidige hoofdtrainer Richard Plug het goed doet: “Hans Schakel (DVVA, red.) is trouwens voor ons ook geen onbekende hoor. Ik vind het erg leuk om te zien hoe Richard bezig is. De vorm van de dag zal bepalen wie er zaterdagmiddag wint. Beide ploegen hebben weinig verloop gehad, hoewel we voor JOS’s doen wat meer spelers erbij hebben gekregen. Ron Voorn is daarin heel belangrijk, in samenspraak met de trainer-coach. Het is zo leuk om te zien hoe snel de groep weer homogeen is geworden, het smelt vrij makkelijk samen.” Ook Van den Hoek is content met zijn nieuwe trainer. ,,We kenden Hans al redelijk goed vanuit het verleden. Tot nu toe gaat het heel erg goed. Hans is een goede trainer. Ik denk dat de trainerswissel minder invloed gehad heeft op de groep, mede omdat de samenstelling niet veel is gewijzigd. Hans heeft oog voor de vereniging en we weten dat het door de omstandigheden af en toe moeilijker is bij DVVA. Het is een slimme vent en we hebben een selectie met veel slimme gasten. Je moet ze wel alles goed kunnen uitleggen.”
,,Rust en geen druk“
Wagen de voorzitters zich nog aan een voorspelling? Meijer: “DVVA is een brutale ploeg, ik denk dat ze erop vliegen en veel strijd erin zullen gooien. Met veel enthousiasme! Als het bij ons loopt kunnen we van iedereen winnen. Ik gok op een 4-3 of 3-2, uiteraard in het voordeel van JOS. Veel doelpunten dus. Maar, als we een mooie wedstrijd zien en het wordt 4-4 dat terecht is, zul je mij niet horen. Ik vind het vooral heel belangrijk dat de sfeer erom heen goed is en blijft én dat iedereen die hier komt een fantastische dag heeft. Dat is het allerbelangrijkst, wat ik als voorzitter nastreef. Het is natuurlijk onze sportieve eer te na dat we na zaterdag niet hoger staan dan DVVA.”
Van den Hoek: ,,We staan er supergoed voor. Zaterdag kunnen we JOS/ Watergraafsmeer weer inhalen. Ik vind dat het een voordeel is dat we vanuit deze positie op de ranglijst de wedstrijd in gaan. Dit geeft rust en geen druk. Een mooie gelegenheid om te genieten van de derby. Het avontuur met al die clubs in de divisie is vooral leuk, zo ervaren wij dit. We hebben van tevoren ook een e-mail gestuurd naar de verenigingen om duidelijkheid te geven over bijvoorbeeld onze kleinere kleedkamers. Dat scheelt teleurstellingen…..We proberen van alles te regelen en dat gaat ook steeds beter. Extra mensen zijn betrokken. Dat gaat wel op een DVVA-manier; niet altijd vloeiend, maar wel oprecht met een hapje en een drankje erbij. De puurheid van de sport komt zo mooi tot uiting. We geven daar een mooie eigen draai aan. De grasvelden zijn niet altijd top, hopelijk komt er ooit kunstgras zoals bij onze buren van JOS/ Watergraafsmeer. Dat geeft ons vooral meer speelruimte. Er speelt nog niets concreet om te gaan verbouwen, maar we merken dat er veel vraag is om bij ons te komen spelen. DVVA is ‘hot’.”
JOS/ Watergraafsmeer tegen DVVA start zaterdag 16 november om 15.00 uur aan de veldzijde van JOS/Watergraafsmeer. De wedstrijd staat onder leiding van het trio Groenewegen, Brink en Soldaat. “Wees vooral welkom”, spreken de beide voorzitters vanuit hun hart uit. ,,Hopelijk komt zaterdag iedereen naar de Watergraafsmeer, maak er een dagje uit van. Dan krijg je de lach niet meer van ons gezicht.”
