Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De Week van de Scheidsrechter gaat deze week van start. Het jaarlijkse terugkerende moment geeft de voetballerij de mogelijkheid om de scheidsrechters in het zonnetje te zetten. Wij gingen daarom bij Scheidsrechters Vereniging Amsterdam (SVA) langs om het beroep van Neerlands arbiter eens onder de loep te nemen. Dit is deel 1: in gesprek met Ton Wassenberg.
Ton Wassenberg is geen scheidsrechter vanaf het eerste uur. Wassenberg speelde in zijn jeugd voor OVVO en DCG, maar liet de voetballerij vervolgens even links liggen. Dat veranderde toen zijn zoons voetbalden bij ASV Arsenal. Hij ging daar op vrijwillige basis als trainer aan de slag en maakte al snel deel uit van de jeugdcommissie. Daar kwam later zijn rol als clubarbiter en scheidsrechterscoördinator bij. “Ik had in die periode al een goed contact met een docent van de KNVB, die mij op het bestaan van Scheidsrechters Vereniging Amsterdam wees. Toen mijn ene zoon besloot te stoppen met voetballen, ben ik daar dus een kijkje gaan nemen. De meeste jongens en meiden hier zijn official bij de KNVB, waardoor ik eveneens cursussen ging volgen bij de bond. Zo rolde ik langzaam als scheidsrechter erin.”
Hoewel Wassenberg dus niet vanaf zijn jonge jaren al een voorliefde had voor de rol van leidsman, is dat sterk gegroeid. “Het is fantastisch om te doen, want ook een scheidsrechter doet flink aan sport. Bovendien vind ik het prachtig om deel uit te maken van deze vereniging. Het is leuk om in contact te staan met andere scheidsrechters. Daarnaast is dit een plek waar we verhalen kwijt kunnen en elkaar zo op de hoogte kunnen houden.” Wassenberg staat elke zaterdag op het voetbalveld om Divisie-wedstrijden in het jeugdvoetbal te fluiten. “Ik heb daar speciaal voor gekozen, omdat ik genoeg ervaring heb om met pubers om te gaan. Eerlijk gezegd heb ik nooit eraan gedacht om senioren te fluiten.” Volgens Wassenberg heeft een goede arbiter een aantal componenten nodig. “Ik moet simpelweg altijd geconcentreerd blijven, want op elk moment kan er iets tussendoor glippen. Het is écht de wedstrijd managen, zoals de KNVB dat noemt. Dat is elk weekend weer een uitdaging.”
Aangezien een scheidsrechter iedere wedstrijd weer nieuwe situaties beleeft, blijft Wassenberg leren. “Ik merk na elk duel dat ik mezelf weer op bepaalde onderdelen heb ontwikkeld. Soms zijn dat ook zaken dat je denkt: ‘De volgende keer moet ik dat toch anders oplossen.’ Zo groei je iedere week weer.” Zo is Wassenberg de afgelopen tijd bezig geweest met het verbeteren van zijn voorbereiding. “Die is als scheidsrechter zeer belangrijk. Hoe beter deze voorbereiding is, des te prettiger ik de wedstrijd in ga. Ik heb tijdens mijn duels bijvoorbeeld te maken met clubassistenten, waarmee ik vooraf altijd even wat zaken doorneem. Ik heb het geluk dat ik op Divisie-niveau fluit, maar soms blijft het een uitdaging om met de vlaggers samen te werken.”
Wassenberg heeft als scheidsrechter een groot voorbeeld. “Dat is (Pierluigi, red.) Collina. Ik hoop dat ik net als hem een signaal kan uitstralen wanneer de grens bereikt is. Mijn doel is elke wedstrijd weer om zonder teveel gele en rode kaarten van het veld af te gaan.” Persoonlijk hoopt Wassenberg iedere wedstrijd op een bloedstollend duel, waarvan hij dan kan genieten. “Het is heerlijk als twee ploegen dicht bij elkaar zitten. Bij 7-0 is de wedstrijd gespeeld, waardoor je als arbiter vaak niet veel meer te doen hebt, maar dat is bij een spannende wedstrijd wel anders. Desondanks maakt het duel verder niet uit: je moet altijd scherp blijven tot het laatste moment. Daarmee kan ik mezelf geen betere sportbeoefening bedenken.”
Tekst: Jordi Smit
Week van de Scheidsrechter: op bezoek bij Scheidsrechters Vereniging Amsterdam
