Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Het bezoek aan het Utrechtse DHSC, met slechts één punt meer dan WV-HEDW eveneens een laagvlieger in de Vierde Divisie, vormde voor de equipe van Schipper een uitgelezen gelegenheid om een tikje aan de concurrentie uit te delen. Met de kleine verschillen onderin op de ranglijst zou winst direct een slok op een borrel schelen, in de strijd om handhaving in de Vierde Divisie A. Winst zat er op sportpark Wesley Sneijder gezien de krachtsverhoudingen zeker in, maar twee tegengoals binnen vijf minuten maakten dat de Amsterdammers in de slotfase nog tot de bodem moesten gaan om er dan maar een dikverdiend gelijkspel (2-2) uit te slepen.
Het seizoen van WV-HEDW kende tot aan de winterstop een moeizaam verloop. Vooral de seizoensstart was daar debet aan, met een selectie die onder coach Marcel Valk zichtbaar moeite had om voldoende energie in de wedstrijden te brengen. Na de 5-1 nederlaag bij Huizen besloot Valk per direct afscheid te nemen van de club, dit omdat in zijn ogen de chemie tussen hem en de groep was uitgewerkt. Als interimtrainer werd Tijs Schipper aangesteld. Het lukte de ervaren rot al snel de passie terug te brengen in de groep, waardoor er een aantal absoluut noodzakelijke punten werden binnengehaald. Hoogtepunt was de 1-2 uitoverwinning bij koploper HBC. Een kentering leek aanstaande, en in zekere zin was daar ook wel sprake van, maar feit bleef dat de Amsterdammers voorafgaand aan de competitiehervatting bij het Utrechtse DHSC zich met hun dertiende plaats nog altijd in de gevarenzone op de ranglijst bevonden. De nummer dertien in de eindklassering is namelijk veroordeeld tot het spelen van nacompetitie om degradatie te ontlopen.
Voor de toeschouwers had de eerste helft evengoed schriftelijk afgedaan kunnen worden. Op het zware en hobbelige veld gebeurde weinig tot niets. Beide teams kwamen zelfs niet één keer in kansrijke scoringspositie. Verdedigend stond WV-HEDW als een huis, met Timo van Roemburg en Oscar Abouseada in het centrum. Na de hervatting kwam er gelukkig wel tekening in de strijd. Krap tien minuten gespeeld besloot Dean van Zwieten in de buurt van de middellijn in zijn eentje op avontuur te gaan. Hij omspeelde twee tegenstanders en kwam met wat geluk ook nog langs een derde, waarna hij pardoes in vrije schietpositie gekomen geen moment aarzelde. De DHSC-doelman was kansloos op het overtuigende schot.
Met de 0-1 voorsprong moest het wel kat in het bakkie zijn voor WV-HEDW, want de thuisploeg had aanvallend nog altijd niets laten zien. Op achterstand gekomen drongen de Utrechters logischerwijs iets meer aan, maar doelman Ruben Zandwijken had voorlopig aan één goede redding genoeg om zijn doel schoon te houden. Twintig minuten voor tijd lukte het DHSC echter toch om de wedstrijd te doen kantelen. De Utrechtse linkerspits nam een halfhoge bal zo perfect ineens op zijn schoen dat Zandwijken absoluut kansloos was. Drie minuten later was WV-HEDW nog aan het bekomen van de domper van de gelijkmaker. Hiervan gebruikmakend strafte de thuisploeg het te late verdedigende ingrijpen in een mêlee van spelers voor de neus van Zandwijken genadeloos af: 2-1.
In het resterende kwartier speeltijd, plus vijf minuten extra tijd, zag coach Schipper zijn ploeg alles uit de kast halen om het tij nog te keren. Met inmiddels meerdere invallers, waaronder Roy van Essen, Romello Austin en Max Dekker, werd DHSC behoorlijk in het nauw gedreven. Nadat Dekker de gelijkmaker al op zijn schoen had (maar hoog over schoot) en Austin een inzet maar rakelings voorlangs zag vliegen, was het Timo van Roemburg die in de allerlaatste extra minuut met een vlammende schuiver alsnog de dikverdiende gelijkmaker voor zijn rekening nam. Met dank aan een prachtig zijwaarts passje van Tim Correia, waardoor de verdediger een vrij schootsveld kreeg.
“Ik geef mijn ploeg een groot compliment,” zo begon Tijs Schipper zijn nabeschouwing. “Een compliment voor de getoonde veerkracht. We hebben getoond dat we kunnen strijden. Natuurlijk had ik liever gewonnen, maar nu wij ons zo terugvochten koester ik dit ene punt.” Schipper wilde er niet omheen dat zijn ploeg het eerder in de wedstrijd zelf uit handen had gegeven: “Wat er in die vijf minuten gebeurde snap ik niet goed. Er was niets te duchten van DHSC, en dat laat je zomaar twee treffers toe en sta je op achterstand. Wij hadden trouwens na de 0-1 een grotere voorsprong moeten nemen. Ik wilde niet gaan verdedigen. Tegen deze tegenstander doorgaan met aanvallen, dat had moeten lonen. Maar kansen bleven helaas uit. Eigenlijk ben ik ook na vandaag nog altijd op zoek naar wat ik een winnend team noem. Goed voetballen kunnen ze, en strijdlust is er ook. Nou ja, dat laatste is dan weer de les die we meenemen naar de komende wedstrijd tegen concurrent SJC. We stropen de mouwen op!”
Bekijk hier alle uitslagen, de stand en het programma in de Vierde Divisie A
Tekst: Jakob Kos
Bekijk hier alle foto’s van Jos Spitteler
