De kraker tussen Rijnsburgse Boys, nummer 4 op de ranglijst, en het bezoekende AFC als lijstaanvoerder kwam in de eerste minuten nog niet echt tot ontbranding. Wat zich aftekende was het begin van een schaakspel tussen twee tactisch en technisch aan elkaar gewaagde topploegen. Een drastische ingreep van scheidsrechter Dröge zette de wedstrijd in de tiende minuut echter geheel op zijn kop.
De leidsman beoordeelde een overtreding binnen de zestien van de thuisploeg op Noa Benninga als het onreglementair ontnemen van een scoringskans, met als gevolg een strafschop voor AFC en het met een directe rode kaart heenzenden van Rijnsburger Bram de Bruin. Melvin Platje pakte namens AFC het cadeautje weliswaar niet direct uit, want daarvoor nam hij de penalty gewoon niet goed genoeg. Doelman Wesley Zonneveld dook naar de goede hoek en keerde de zwak ingeschoten bal ogenschijnlijk eenvoudig. De misser van Platje bleek uitstel te zijn, want vanaf dat moment was er nog maar één ploeg die voetbalde en dat was AFC. Rijnsburgse Boys werd met een volledige omsingeling zo ongeveer in de houdgreep genomen. Er hoefde niet lang gewacht te worden tot de 0-1 alsnog een feit werd, dankzij Cody Claver vanaf links.
Nog meer dan na de rode kaart en strafschop was de scheidsrechter nu de gebeten hond bij het thuiskamp, deze keer omdat hij tijdens de tot de treffer leidende aanval geen aanleiding zag om af te fluiten voor een al dan niet vermeende handsbal aan AFC-zijde. Vanaf dit moment floot en juichte het thuispubliek bij iedere arbitrale ingreep ten gunste van Rijsburgse Boys. AFC bouwde ondertussen door aan het gigantische veldoverwicht. De balcirculatie was echter te traag om de Rijnsburger defensie serieus te verontrusten. Gevolg van het te lage tempo was ook dat het te weinig lukte om een vrije man te vinden. Toch kwamen er een paar mogelijkheden voor de bezoekers, onder andere voor Railey Ignacio. Aan de andere kant was het op slag van rust aan Noa Benninga te danken dat de Amsterdammers de voorsprong tot aan het rustsignaal behielden. Benninga stond precies op de goede plek op de doellijn om een kopbal uit een hoekschop uit het doel te houden.
Het spelbeeld en het numerieke overwicht deden verwachten dat AFC de wedstrijd in de tweede helft alsnog in het slot zou gooien, maar dat pakte anders uit. Gaandeweg gooide de thuisploeg meer felheid in de strijd. AFC slaagde er daardoor niet meer in om de kalme opbouw voort te zetten. Vooral als het op de eindpass aankwam sloop er onzorgvuldigheid in het spel. Coach Benno Nihom wisselde uiteindelijk al zijn aanvallers zonder dat het spel daardoor merkbaar verbeterde. Rijsburgse Boys vocht ondertussen voor wat het waard was, maar tot echte scoringsmogelijkheden leidde dat niet. Doelman Gijs van Zetten en zijn verdedigingslinie bleven daardoor ondanks de onrust voor hen relatief eenvoudig overeind. Diep in de extra tijd benutte invaller Matthijs Jesse de ruimte die de stormlopende tegenstanders lieten vallen. In vrije positie aangespeeld bracht hij de eindstand op 0-2.
Logischerwijs toonde trainer Nihom zich in zijn nopjes met de belangrijke zege. Rijnsburgse Boys was namelijk de eerste van drie zware tegenstanders in de maand februari. “Onze eerste helft was goed, al had de voorsprong bij rust groter moeten zijn. Na rust werd het minder omdat wij onrustig speelden. Maar ook mindere wedstrijden moet je winnen, en dat deden we vandaag. Sterk vind ik dat we verdedigend voor de tweede keer dit seizoen tegen het gemakkelijk scorende Rijnsburgse Boys de nu hebben gehouden. Als het een keer voorin niet zo soepel loopt, moet je zoals vandaag kunnen vertrouwen op een stabiele verdediging.”
“De ploeg is naar volwassenheid gegroeid,” stelde Nihom met trots vast. “We zijn nu 13 wedstrijden achter elkaar ongeslagen, 11 keer winst en 2 gelijke spelen, dat is fantastisch toch!”
Volgende week komt nummer twee HHC Hardenberg naar sportpark Goed Genoeg. Doordat de Hardenbergers verrassend verloren van OFC heeft AFC dan een voorsprong van zes punten te verdedigen. Bekijk hier alle uitslagen, de stand en het programma in de Jack’s League
Tekst en foto: Jakob Kos