En weer lukte het AH’78 om 3 punten te “sprokkelen” in deze competitie. Dan kan geen toeval meer zijn en dat is het dan ook niet. Het roer is om bij de 3e club van Huizen, waar in het verleden voor deze goed voetballende ploeg een overwinning over de streep trekken een brug te ver was, is inmiddels duidelijk dat dit issue nu geen belemmering meer vormt voor de rood-zwarten van Bertus van Effrink.
Als eerder gemeld: een personele omzetting aan het begin van de competitie heeft het zakelijke voetbal in de gelederen van AH’78 gebracht. Spelen vanuit je taak/positie is het credo geworden. In theorie een abc’tje in het voetbal, praktisch gezien best lastig om uit te voeren.
Uitgangspunt is om verdedigend geen kansen meer weg te geven aan de opponent en van daaruit de aanval te zoeken. Vanuit het perspectief van de toeschouwer niet altijd even spectaculair qua kijkspel, maar wie maalt daar om als het resultaat oplevert.
De Merino’s uit Veenendaal waren deze serie goed begonnen en namen een 2e positie in op de ranglijst in 2B na speelronde 5. In de ploeg een aantal goede voetballers die het verschil kunnen maken, wat de laatste wedstrijden duidelijk in de score tot uiting kwam.
Met name hun nummer 10 Marco van Engelenburg liet zien over veel voetballende kwaliteit te beschikken, zijn gave passings zetten de voorwaartsen van de blauwhemden in het eerste kwartier aan het werk. Przemek Szeller kopte een mooie voorzet van hem in de 12e minuut net over de deklat.
Hierna kwam de thuisploeg beter in het spel, het had meer grip op de aanvallende acties van de Merino’s en kwam zelf aan offensieve acties toe. In de 30e minuut resulteerde zo’n actie van Stephan Campbell in een vrije trap op 20 meter van de goal, aanvoerder Schildt belastte zich met de uitvoering hiervan en zijn harde inzet werd met moeite door doelman Daan van Amerongen tot hoekschop verwerkt.
De partijen waren nu meer in evenwicht en de 0-0 bij rust was een logische tussenstand.
Na rust meer aanvallende impulsen van beide teams. De Merino’s startten een mini-offensief in de eerste 10 minuten, maar de verdediging van AH’78 stond pal en gaf geen kansen weg.
Achter de laatste linie van de Merino’s ontstond echter steeds meer ruimte, Tim Renes was de eerste die hiervan gebruik maakte. Zijn dieptebal in de 55e minuut op de ingevallen rechterspits Mo el Kaddari leverde bijna resultaat op: op 25 meter van de goal tkte hij de bal langs van Amerongen maar ook naast het doel.
Tien minuten later de kans op de openingstreffer van de thuisploeg, nu was het Mark Wisse die een steekpass gaf op de van eigen helft gestarte Timo Westlake, na een rush van 45 meter kwam hij oog-in-oog met keeper van Amerongen, die bleef goed oog op de bal houden en plukte hem van de voet van Westlake af.
De beslissende fase van het duel brak aan, elke goal nu zou het verschil kunnen betekenen. De Merino’s maakte hier als eerste aanspraak op, een lastige stuiterbal van Wesley Rocourt in de 85e minuut betekende bijna de 0-1, maar keeper Roomer redde bekwaam op zijn inzet.
De thuisploeg antwoordde 3 minuten later, Sebastian Schildt stoomde op over de as van het veld en had goed oogcontact met de vrijgelopen invaller Henrique Banjaktoetoer: als een volleerd aanvaller tikte hij de steekpass van Schildt met binnenkant rechts over keeper van Amerongen in de linkerhoek (1-0), inmiddels al de 2e goal van deze Molukse topper in deze competitie.
De bezoekers waren duidelijk van slag, de laatste minuten van de wedstrijd trachtten zij met lange ballen de voorwaartsen nog te bereiken. Zonder succes, Schildt en consorten gaven niets meer weg en boekten zo de overwinning.
Voetballend was de Merino’s in fases wellicht de iets betere ploeg, qua uitgespeelde kansen mocht AH’78 zich toch de terechte winnaar noemen van deze wedstrijd.
Volgende week geen competitieverplichtingen voor de van Effrink-equipe, op donderdag 17 oktober wordt er thuis geoefend tegen Zeewolde. Aanvang: 20.15 uur.
Op 26 oktober speelt AH’78 een uitwedstrijd tegen oude bekende Benschop, een wedstrijd die normaal gesproken garant staat voor spektakel.
Verslag Gijs van Slooten