De Amsterdamse voetbalvereniging DCG viert op vrijdag 6 november zijn honderdjarig bestaan. Samen met Johan Degenkamp, Arie Castelijn, Jolanda Krap, Samir Allilti, Coen Looijen, Brian Veldhuizen en Ibrahim el Mahdioui bespreken we het rijke clubverleden van de voetbalvereniging. Dit is deel 4: een gesprek met Brian Veldhuizen en Ibrahim El Mahdioui, beide verantwoordelijk voor het voetbaltechnische beleid.
Brian Veldhuizen groeide op bij Zeeburgia, waar hij een groot gedeelte van de jeugdopleiding doorliep. Jammerlijk moest hij vroegtijdig afhaken vanwege knieproblemen die een operatie vereisten. Veldhuizen besloot om de sportopleiding die hij volgde, voorrang te geven en rolde zo het trainerscircuit in. Zo kon het zijn dat hij in de jaren ’90 bij DCG terechtkwam. “Joop Brand was bij de club destijds verantwoordelijk voor de technische zaken. Hij was een van mijn docenten in de opleiding en vroeg mij naar DCG te komen. Van die stap heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt.” De inmiddels 48-jarige Veldhuizen stapte bij de allerjongste jeugd het veld op, en werkte zich zo op tot aan de A-junioren. “Vervolgens maakte ik een stap naar de senioren, waarbij ik ging samenwerken met Ton Ojers.” Vanwege medische omstandigheden moest Ojers vroegtijdig stoppen, waardoor Veldhuizenopeens de Zondag 1 mocht oppakken. “Dat was achteraf gezien een bijzondere stap in mijn trainerscarrière.” Ruim 25 jaar later heeft Veldhuizen eveneens een reeks bestuurlijke functies op zijn naam staan. Zo was hij een tijdlang technisch coördinator en hoofdjeugdopleiding. Het laatste jaar bekleedt hij de rol van technisch manager, waarmee hij verantwoordelijk is voor de doorstroming van de jeugdspelers naar de seniorenteams. “Al die functies had ik ongetwijfeld niet volgehouden als DCG niet zo’n familiaire sfeer had volop gezelligheid.”
Ibrahim el Mahdioui kwam zeven jaar geleden via Veldhuizen bij DCG terug. De jeugdspeler van DWS was als D-junior een periode jeugdtrainer bij de club. De Amsterdamse vereniging maakte dermate veel indruk op hem, dat hij de club nooit uit het oog verloor. Daarom belde hij Veldhuizen op of hij als voetballer bij een seniorenteam kon komen spelen, waarmee hij aansloot in de Zondag 2. Sinds afgelopen seizoen is de pas 25-jarige El Mahdioui zelfs trainer van het team. “Zolang je jezelf blijft en hetzelfde blijft doen, is het trainen van een seniorenteam ook op mijn leeftijd goed te doen. Uiteindelijk heeft iedere trainer zijn eigen principes.” Niet alleen is El Mahdioui hoofdtrainer bij de senioren, ook zit hij in zijn tweede jaar als technisch coördinator van DCG. “Ik help jeugdtrainer om de rode draad binnen de club te volgen. We willen namelijk in grote lijnen op dezelfde manier voetballen, trainen en denken. Zo beschikken we over een clubfilosofie die je op alle manieren terugziet.” De spelprincipes zijn terug te vinden in twee aspecten: balverlies en balbezit. “Bij balverlies willen we de bal logischerwijs zo snel mogelijk terug krijgen, wat we willen doen met hoog druk zetten en snelle omschakelingen. In balbezit is het doel om aanvallend te spelen en zo snel mogelijk te willen scoren. We moeten vooruit durven voetballen.” El Mahdioui geeft de trainers daarmee kaders, al wil hij zeker niet dat zij geen vrijheid hebben hun ding te doen. “Als club geven wij kaders, hoe de trainer dat invult moet hij zelf weten.”
Het is tegelijkertijd niet eenvoudig om jeugdspelers binnen de opleiding te krijgen, zo weet ook Veldhuizen. Waar het vroeger logisch was dat spelers hun hele leven bij één vereniging bleven, is dat in deze tijd wel anders. “Als een speler merkt dat hij het ergens anders wellicht beter heeft, dan gaat hij weg. Daarom moeten we als DCG ervoor zorgen dat een speler geïnteresseerd blijft en het volhoudt om bij ons te spelen. We gaan dan bijvoorbeeld met een speler zitten en stippelen een plan uit waar we naartoe willen werken. Dat wordt op latere leeftijd, als hij richting de A-junioren gaat, nog een stapje belangrijker. Dat plan geeft voor een speler een prachtige uitgangspositie, omdat hij zo ook zicht heeft op zijn persoonlijke ontwikkeling.” El Mahdioui hoopt dat DCG daar op latere leeftijd de vruchten van plukt. “Wanneer voetballers zich zo goed mogelijk ontwikkelen, kunnen we daar bij de senioren van profiteren. DCG is voor mij een buurtclub waar ik nog altijd een goed gevoel bij heb. Het maakt niet uit wie je bent of waar je vandaag komt, het gaat bij onze vereniging alleen maar om voetbal. Daar geniet ik elke dag van.”
Tekst: Jordi Smit