Tijdens het gala van Het Amsterdamsche Voetbal op 26 mei in Escape zal er een expositie te zien zijn van voetballers uit de Amsterdamse amateurwereld. Fotograaf Erik van Bemmel en auteur Anne Vegterlo portretteren tot aan het gala elf voetballers, een trainer en een scheidsrechter. Wie is de mens achter de voetballer? Vandaag in het achtste deel Hans Verhoogt (55), gymleraar en trainer van Ouderkerk zaterdag.
Tijdens het gala van Het Amsterdamsche Voetbal op maandag 26 mei in Escape zullen de portretten van alle deelnemers worden geëxposeerd. Klik hier voor meer info en kaartverkoop over Het Gala van Het Amsterdamsche Voetbal.
Hans staat met zijn zoon te badmintonnen in een grijze trainingsbroek. Voorzichtig, want hij heeft een paar ribben gekneusd. Een incidentje met twee vechtende leerlingen. Daar sprong hij – op z’n Hans’ -tussen. Maar methode Hans is blijkbaar niet altijd zonder gevaar.
Hans Verhoogt (55) is voetbaltrainer en gymleraar op een school voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen. Daar zit hij al zo’n 22 jaar. Daarvoor werkte hij ook in een jeugdgevangenis. Hij werkt graag met kinderen die “een beetje buiten de boot vallen”. Het mooie aan zijn vak is dat beweging gedrag van mensen kan beïnvloeden. Een kind dat faalangst heeft en na enige oefening toch een salto durft te maken bijvoorbeeld. En dan maakt het echt niet uit of de knieën netjes gesloten zijn in de lucht.
Mensen die hem goed kennen weten dat Hans verandert zodra hij training of les geeft. Dan is het anderhalf uur een ander iemand: enthousiast, betrokken, fanatiek en altijd goed voorbereid. En elke les weer. Niet dat hij daarbuiten niets uitvoert, maar je moet hem dan wel met een stok naar de sportschool slaan. Om maar iets te noemen.
Hans heeft twee keer een hernia gehad en moest geopereerd worden. Toch best emotioneel, vond hij. “Je lichaam is je instrument.” Het is moeilijk als dat lichaam dan faalt en je geconfronteerd wordt met je eigen kwetsbaarheid. Kom ik ooit wel terug, vroeg hij zich af.
Maar Hans is niet kleinzerig en kwam er weer bovenop. Zolang hij braaf zijn oefeningen doet, gaat het wel. Gelukkig, want hij kan zich geen leven voorstellen zonder sport. Dat heeft hij meegekregen van zijn ouders. Ze konden vroeger best een weekendje weg, zolang ze maar weer op tijd terug waren voor de voetbal. Het team laat je niet in de steek.
De eerste twee weken van de zomervakantie weet Hans nooit zo goed wat hij met zichzelf aan moet. Geen gym en geen voetbal. “Ik hoop dat je in godsnaam weer een club krijgt”, zegt zijn vrouw ook altijd. In de loop van de vakantie gaat het vaak beter. Dan gaat hij rommelen en klusjes doen. Stilzitten kan hij niet. Een kwartiertje voor koffie misschien. Soms leest hij zelfs een boek bij het zwembad. Maar eigenlijk is het vooral wachten tot het voorbij is.
Geboren in Kenia en woonachtig in Amsterdam speelde Erik van Bemmel (28) in het verleden voor IJsselmeervogels, Huizen en RKAVIC. Recentelijk heeft hij zijn lederen voetbalschoenen ingeruild voor een camera en komt hij nu dagelijks in aanraking met fotogenieke beelden. Zijn tweede lievelingskleur is groen. Meer zien? www.erikvanbemmel.nl.
Als kind verzamelde auteur Anne Vegterlo (24) stickers van spelers uit het Nederlands elftal. Zelf heeft ze nooit gevoetbald. Ze is criminoloog en journalist en woont in Amsterdam. Anne kan ongeveer vijf keer een bal hooghouden en weet prima wat buitenspel betekent. Ze is bereikbaar via @AnneVegterlo.
Foto’s en tekst kunnen niet zonder toestemming van fotograaf , auteur en Het Amsterdamsche Voetbal op welke wijze dan ook worden gebruikt.
hetamsterdamschevoetbal©2014