Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Op 17 maart 2023 is het 100 jaar geleden dat de Meteoor in Amsterdam-Noord werd opgericht. Ook Het Amsterdamsche Voetbal staat uiteraard stil bij het 100-jarige bestaan van sv De Meteoor. We spraken met diverse mensen die een speciale band hebben met de club.
Herman Brandenburgh is de laatste der Mohikanen uit zijn lichting die actief is binnen de sportvereniging. Inmiddels vijftig jaar lid, op zijn zestigste verjaardag benoemd tot erelid van de vereniging en in het huidige bestuur zorgt Brandenburgh als penningmeester/ secretaris voor de financiële handelingen bij de vereniging.
“Tijdens mijn verjaardagsfeest in Amsterdam Noord werd ik door bestuur verrast met het erelidmaatschap. Het was al feest, maar toen kon het helemaal niet meer op. Ik ben nog één van de weinige actieve levende ereleden. Er zijn er helaas ook al meerdere ontvallen.”
“Ik was een jochie van tien jaar toen ik aansloot bij De Meteoor. Ik ben begonnen bij de NDSM op de Klaprozenweg. Dat zullen velen niets meer zeggen. In 1946 ontstond de Nederlandsche Dok en Scheepsbouw Maatschappij: de NDSM. Later werd dat EDM. Sinds 2001 heeft de NDSM zich langzaamaan ontwikkeld als culturele hotspot, evenementenlocatie en de laatste tijd zelfs als woonwijk. Kortom: er is sindsdien ontzettend veel veranderd en nog altijd komen er nieuwe wijken bij in Noord. Al die kleine verenigingen zijn trouwens opgeheven, na het faillissement van de NDSM. Wie nu precies met wie is gegaan en wat er überhaupt nog van over is weet ik niet meer. Het was op een gegeven moment een ratjetoe”, vertelt Brandenburgh.
Al op jonge leeftijd debuteerde hij in het eerste elftal van de club: “Met mijn vijftien jaar stond ik in het eerste van de Zondag 1. Ik heb meer dan tweehonderdvijftig duels gespeeld. Ik was een centrale spits. Daarna ben ik gaan spelen in de zaterdag 1. Uiteindelijk heb ik tot mijn vierenveertigste gevoetbald.”
Ook toen toen hij zelf niet meer actief was al voetballer, bleef Brandenburgh actief voor de club: “Halverwege de jaren negentig ben ik de ledenadministratie op mij gaan nemen. Ik had de vrije hand in de aanpak, zo was de afspraak met het bestuur van die tijd. Het eerste was ik deed was een softwarepakket aanschaffen. Voor de hele sportvereniging. Zo is het eigenlijk begonnen voor mij. In die tijd werkten we nog met ledenmutatie kaarten. We stonden bijvoorbeeld nog rond middennacht bij de KNVB op Riekerhaven (Schinkelhaven) voor de deur om alle overschrijvingen tijdig in te leveren aan het einde van het seizoen. Wat dat betreft is er ook weer veel veranderd. Veel gaat digitaal, via sportlink. Omdat wij niet alleen een voetbaltak hebben, moeten we twee administraties bijhouden. Maar er zijn ook daarin weer ontwikkelingen gaande.”
Zijn takenpakket breidde zich steeds verder uit: “Ik ging steeds meer doen bij de vereniging. Ik was op een gegeven moment niet veel meer thuis. De kantine erbij. Het voorzitterschap (vier jaar, red.) trok een pittige wissel op mij. Het werd me teveel. Ik kom nog uit een tijd dat we elf, twaalf senioren teams hadden. Vijf B-junioren, vier A-junioren teams. Die periode is wel geweest. De interesse is minder geworden. We zien ook sneller verschuivingen. Mensen worden lid, een jaar erna zijn ze weer weg. Er is teveel verloop binnen de omringende verenigingen, het gaat met golfbewegingen. De binding valt weg. Het gras is echt niet altijd groener bij de buurman.”
Ondanks die golfbewegingen, gaat het goed bij De Meteoor en heeft Brandenburgh het er nog altijd naar zijn zin: “We hebben bij de Meteoor veel stormen overleefd. Ik heb Meteoor altijd als een leuke gezellige vereniging ervaren. Leuke trainers gehad. Lekker op donderdagavond een biertje drinken, ik doe dat nog steeds. We hadden vroeger de beste grasvelden van Amsterdam. Tegenwoordig is (bijna) alles kunstgras. Daar hoeven we ons geen zorgen meer om te maken. Ik heb wel eens met andere club gesproken toen ik nog actief voetbalde, maar ik ben Meteoor altijd trouw gebleven. Van mijn generatie voetballers met wie ik heb gespeeld is er niemand meer actief. Mensen zijn getrouwd, elders gaan wonen en hebben gezinnen gesticht. Wellicht wonen ze nog in Amsterdam of in de schil eromheen. De kern van onze actieve leden komt uit Tuindorp. We hebben recent met onze leden/ vrijwilligers een grondige verbouwing gedaan. Dat vind ik dan wel heel erg mooi, er zijn gelukkig nog genoeg mensen die dat willen en kunnen.”
