Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De Amsterdamse voetbalvereniging De Volewijckers viert op zondag 1 november zijn honderdjarig bestaan. Samen met Michele Chiavazzo, Kim van der Bijl, Rosa Sterlin, Ferry Waalberg, Andries Jonker en Co Adriaanse bespreken we het rijke clubverleden van de voetbalvereniging. Dit is deel 4: een gesprek met veteraan en klusploegleider Ferry Waalberg.
De 75-jarige Ferry Waalberg kent De Volewijckers als geen ander. Waalberg kwam op zijn negende bij de Amsterdamse vereniging te spelen en bleef de club sindsdien altijd trouw. “Destijds was De Volewijckers nog een betaald voetbalclub en liepen er verschillende bekende voetballers bij ons rond. Ik speelde daar in de jeugdafdeling, en later was ik binnen de club actief met de lotto.” In al die jaren zag Waalberg zijn club op verschillende vlakken veranderen, al heeft dit eveneens te maken met de maatschappelijke veranderingen. “Het mooie aan De Volewijckers is dat het probeert om huiselijk te blijven. Daardoor blijven mensen zich thuis voelen.”
Waalberg vervult nog altijd een belangrijke taak binnen de vereniging. Samen met een aantal oud-Volewijckers komt hij wekelijks bijeen om te klussen, daarom ook wel ‘de klusgroep’ genoemd. “We houden op maandag de kantine schoon en netjes, maar vervullen daarnaast nog andere taken. Zo hebben we geholpen met de renovatie van de club, waaronder het leggen van zonnepanelen op het dak, het maken van een tussenwand en het plaatsen van stalen balken. De Volewijckers is meer dan blij met de klusgroep, want het zijn mensen die alles doen.” Persoonlijk vindt hij het mooi dat Co Adriaanse en Andries Jonker ook wat voor de club doen, al zet hij wel een kanttekening. “Als zij onze club willen helpen, dan is dat geweldig en zijn ze welkom. Maar De Volewijckers moet ook kijken naar de andere vrijwilligers die minder opvallen. Die vergeet een club vaak te benoemen, maar dat zijn eveneens kanjers. Wanneer iemand met zijn pink al iets voor de club betekent, dan heb ik daar bewondering voor.”
De Volewijckers heeft een rijk clubverleden, waaronder het landskampioenschap van 1944. Waalberg had zelf lange tijd iets bijzonders uit die tijd in zijn bezit wat hem nog altijd kippenvel bezorgt. “Dat waren ansichtkaarten uit dat jaar, afkomstig van concentratiekampen. Daarop staat dat mensen De Volewijckers feliciteerden met het kampioenschap van Nederland. Als je dat leest, weet je weer wat alles betekent. Inmiddels heb ik dat overigens aan de club gegeven.” Waalberg kreeg jaren geleden het erelidmaatschap uitgereikt, waarop hij nog altijd trots is. “Het laat de waardering zien dat mensen binnen de club voor je hebben. Dat is fijn om mee te maken.” Door de huidige coronacrisis zit een feestje voor het honderdjarig bestaan niet erin. “Desondanks feliciteer ik De Volewijckers met het honderdjarig bestaan.”
Tekst: Jordi Smit
De Volewijckers honderd jaar: In gesprek met hoofdjeugdopleiding Michele Chiavazzo
