Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
JOS/Watergraafsmeer mag zich een jaar lang de kampioen van Amsterdam noemen. In een spannende finale moesten er strafschoppen aan te pas komen om een beslissing te forceren. JOS/Watergraafsmeer nam deze beter. Zeeburgia kwam via Rawley Roozendaal nog op 1-0 en dacht de wedstrijd uit te kunnen spelen. Alex de Bruijne van JOS/Watergraafsmeer kon echter een paar minuten voor tijd de gelijkmaker inkoppen. Daarna drong JOS/Watergraafsmeer nog wel aan en probeerde Zeeburgia het ook nog, maar het draaide uit op strafschoppen. Hierin bleek keeper Middelbeek van JOS/Watergraafsmeer de beste.
JOS/Watergraafsmeer prolongeerde hiermee de titel en blijkt wederom de juiste formule te hebben om het kampioenschap naar zich toe te trekken. Dit ging niet zonder slag of stoot. Trainer Middelbeek was niet blij met de hitte en de vele spelminuten. Ook had hij de halve finale liever op gewoon gras afgewerkt in plaats van op kunstgras. Misschien een blijk dat hij net zo scherp was als zijn ploeg. Na afloop kon het snel worden vergeten, want een jaar lang de titel Kampioen van Amsterdam maakt een hoop goed. Bovendien werd zijn aanvoerder, Maurice Renger, ook nog verkozen tot meest waardevolle speler van het toernooi.
Zeeburgia deed zichzelf iets te kort. Gedurende het toernooi waren zij bijna niet te verslaan en maakte de ploeg een zeer goede indruk. Ook in de finale kwamen zij op voorsprong en leek de overwinning dichtbij. Het werd het dus net niet, maar de ploeg van Mike Kolf zal zeker van zich doen spreken in het nieuwe seizoen.
Nadat de wethouder sport Eric van der Burg, de bekers had uitgereikt kon iedereen terug kijken op een geslaagd toernooi. Voor sommige ploegen onwennig, de hite was enorm, maar een klein steentje in het fundament van een nieuw leven voor het Amsterdamse voetbal is zeker gelegd.
