Hij speelde afgelopen zondag negentig minuten in het duel tegen ZSGOWMS en ‘jongen van de club’ Menno Bosch doet al jaren niks anders dan het middenveld bewaken in het blauw-rood van Abcoude. In de jeugd, bij de D-eltfallen begon de fanatiekeling met voetballen. De 21-jarige student heeft nooit ergens anders gespeeld dan bij de dorpsvereniging. Hij doorliep de jeugdelftallen, soms als verdediger, meestal spelend op het middenveld en kwam drie seizoenen geleden bij het eerste elftal. “Alleen heb ik geen volledig seizoen als basisspeler volgemaakt, dus dat is wel mijn doel”, kijkt Bosch zowel terug als vooruit.
Een half jaar blessureleed in zijn eerste seizoen en daarnaast een tiental gele kaarten vorig jaar, kostte hem veel speeltijd. “Ik weet dat ik het kan en het vertrouwen heb van de trainer, maar ik verpest het zelf met die schorsingen”, is hij zelfkritisch. Na een schorsing mag Bosch vaak ook niet de eerstvolgende wedstrijd weer direct starten, maar moet hij zich op de trainingen en met een invalbeurt bewijzen. “Het liefst wil ik direct spelen, maar de trainer kan het niet naar anderen maken. De andere spelers hebben zich vaak ook positief laten zien en het is natuurlijk een kleine straf naar mij toe. En terecht.”
Ondanks dat hij zijn basisplaats af en toe kwijt raakt, voelt Bosch zich wekelijks beter worden. “Mijn spel is altijd heel fel en ‘kort op de man’ geweest, maar ik merk dat het voetballend nu ook steeds beter gaat.” Binnen de lijnen is de in Abcoude opgegroeide voetballer fanatiek en lag hij in het duel met ZSGOWMS overhoop met medespeler Niek Remijn, maar dat leek erger dan het is. “We hadden een woordenwisseling op het veld, maar hij is ook een hele goede vriend buiten de lijnen, dus dan kun je dat van elkaar hebben.”
Niet alleen de vriendschap met Remijn, maar de goede sfeer en de vele vriendschappen binnen het hele team, is de sleutel voor het huidige succes van de tweedeklasser. “We zijn veel met elkaar, ook buiten het voetbal”, doelt Bosch op de verhoudingen in de spelersgroep. “En het niveau is goed, we hebben leuke tegenstanders en er staan veel mensen langs de lijn.”
Daarnaast heeft hij een goede relatie met trainer Tonnie Bras, die volgens Bosch duidelijk is naar zijn spelersgroep. “De communicatie is heel duidelijk, wat in mijn situatie heel prettig was aan het begin van het seizoen”, blikt hij terug op de competitiestart. “Ik had de voorbereiding gemist, dus ik kreeg te horen dat ik pas na drie weken zou beginnen met spelen, maar na die tijd stond ik wel in het veld. Hij is een man van zijn woord.”
De resultaten zijn op dit moment goed en zowel in de competitie als in de beker doen de Abcoudenaren nog volop mee. “Na de winterstop moeten we echt knallen en ik kijk ook erg uit naar de beker, want ik ben nu gelukkig een keer niet geschorst”, lacht hij.
De positieve optelsom die Bosch maakt over zijn huidige situatie resulteert in een stellige ‘zeker’ op de vraag of hij voorlopig nog bij Abcoude te bewonderen zal zijn. “Ik zit hier goed op mijn plek en de belangrijkste reden daarvan nu, dat is de sfeer, want die is op dit moment echt heel goed.”
Verslag: Jimmy Miltenburg
Foto’s: Jos Spitteler