Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
De 25-jarige Jesse Correia beëindigt per direct zijn voetballoopbaan. De centrale verdediger én captain van Sporting Martinus liep aan het begin van het jaar wederom een zware knieblessure op, waardoor hij na de zomer niet langer op het veld uitkomt.
Correia liep de blessure in februari op, toen de vereniging met 0-1 van ZSGOWMS verloor. “De spits van de tegenpartij viel in dat duel op de zijkant van mijn linkerbeen, terwijl deze vaststond op de grond”, legt Correia uit. “Daardoor knakte mijn knie naar binnen, waardoor ik niet meer verder kon. Al snel werd mijn knie dik en kon ik een paar dagen niet meer lopen. Ik had echter nog de hoop dat het niet mijn kruisband was. Drie maanden later, toen we weer mochten voetballen, ging ik er bij de tweede training weer doorheen.” Het was bepaald geen onbekende blessure, want twee jaar geleden had hij precies hetzelfde kwetsuur. “Toen heb ik een jaar lang gerevalideerd, waarna ik weer kon voetballen. Nu heb ik een half seizoen erop zitten en is mijn knie alweer kapot.”
In 2018 nam Correia al een drastisch besluit: nogmaals zo’n blessure en hij zou stoppen met voetballen. “De beslissing nam ik eigenlijk al toen ik mijn kruisband scheurde. Na mijn revalidatie dacht ik: als dit nog een keer gebeurt dan moet ik gewoon gedwongen stoppen. Ik kan met zo’n blessure een maand lang niet werken, wat ik niet steeds kan maken tegenover mijn werkgever. Voor mezelf is het bovendien verschrikkelijk, omdat ik van twee jaar geleden nog wist wat het inhoudt. Ik moet een jaar lang drie keer per week naar de fysio en dat kost onwijs veel tijd. Toen ik die blessure in februari opnieuw had, kwam dat gelijk in mijn hoofd op. Tijdens het revalideren heb ik nog even kort getwijfeld, maar uiteindelijk móét ik gewoon stoppen. Het voelt zuur, omdat het niet mijn eigen keuze is.”
Daarmee is de aanvoerder van Sporting Martinus aankomend seizoen niet meer te bewonderen op de amateurvelden van de club. Correia verwacht wél dat hij regelmatig langs de kant staat om zijn teamgenoten te zien spelen. “Ik blijf het voetbal zeker volgen en sta waarschijnlijk wekelijks langs de lijn om mijn oude team aan te moedigen, maar zie in mezelf nog geen voetbaltrainer. Nu ik niet meer zelf kan voetballen, is het tijd voor andere zaken.”
Tekst: Jordi Smit
Foto: Alex van Elven
