Een thuiswedstrijd ( Vlug en Vaardig) tegen de overburen en hekkensluiter ZSGO/WMS, waarvan een aantal jongens vorig seizoen nog bij Vlug & Vaardig speelde. Dus het publiek verwachtte een overwinning en liefst een ruime. Dat lukte, al had de uitslag veel hoger uit kunnen / moeten vallen. Vlug & Vaardig speelde bij vlagen aardig, maar zeker niet groots. Daarvoor waren er in perioden van de wedstrijd (bv. eerste kwartier na de rust) teveel slordigheden.
Mooi was het dat Ben Vos, geblesseerd geraakt voor de competitie in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Ouderkerk, startte in de basis. En al even mooi was de rentree in de tweede helft van Sander Heinis, een aantal jaren aanvoerder en betrouwbare sluitpost in de verdediging en weer terug na een tijdje gestopt te zijn. Dus kan trainer Edwin van der Raad inmiddels weer kiezen. Een luxe die hij niet kende bij de start van de competitie.
De eerste kans kreeg V&V in de tiende minuut, toen een voorzet van Mike gemist werd door broer Ben Vos. Diezelfde Mike ramde vijf minuten later snoeihard over, toen de uitgegleden keeper van ZSGO al verslagen was. Vanaf rechts (ongeveer hoek strafschopgebied) overpegelen deed Mike in het verdere verloop van de wedstrijd nog een keer of vijf. Hij mist overigens niet alleen kansen, maar is ook uitermate effectief bij de voorbereiding van doelpunten. In de 18e minuut belandde een schot van hem op de paal en kon Dave Jansen de rebound hard en hoog in schieten.
De 2-0 was een voorzet van de op rechts opgekomen rechtsachter Michiel van Tilburg die door Marco Brouwer – beste man aan de kant van V&V – onberispelijk ingekopt werd. En vlak voor de rust omspeelde Mike Vos, na een assist van Dave Jansen, de doelman en scoorde zelf de 3-0.
De verdediging, met aanvoerder Bas Rouwenhorst en Gert van Dijk in het centrum, gaf voor rust nauwelijks een kans weg. Eén keer moest doelman Sancho van Soelen ingrijpen. Linksachter Huub Eikenboom, zeer op dreef tegen een paar van zijn oude teamgenoten, speelde ook een uitstekende wedstrijd.
De eerste periode na de rust was niet om aan te zien. Dit leidde prompt tot de 3-1 toen Nizar Hassani na slordig balverlies op het middenveld fraai scoorde. Twee minuten later, in de 55e minuut, scoorde rechtermiddenvelder Laurence Rutte uit een hoekschop van Mike Vos de 4-1. Even later moest Sancho van Soelen ingrijpen door goed uitlopen; hij raakte daarbij geblesseerd maar kon gelukkig verder.
Na een klein kwartier floot de goed leidende scheidsrechter Telier voor een handsbal op de rand van de zestien van ZSGO. Dit tot verdriet van Davey Huisman, die de bal inmiddels in de kruising gedeponeerd had.
In de 69e minuut kon ZSGO weer scoren. Yassir Aboui verlengde met het hoofd een voorzet die over de V&V-doelman in het doel plofte. Maar ook nu scoorde V&V weer binnen twee minuten (doelpunt Mike Vos, assist Marco Brouwer).
Ten slotte volgde nog drie fraaie V&V-doelpunten. In de 73e minuut onderschepte Marco Brouwer de bal, kon opstomen richting het doel en legde de bal breed op Remco Maasbommel (ingevallen voor Ben Vos), die eenvoudig kon scoren (6-2). Drie minuten later legde de op rechts doorgebroken Mike Vos de bal terug op Dave Huisman (7-2). En vijf minuten voor tijd was er weer een voorzet van Mike Vos, Sander Heinis speelde de bal breed naar Dave Jansen, die Remco Maasbommel een niet te missen kans bood op zijn tweede doelpunt (8-2). Nadat Remco Maasbommel nog een niet te missen kans over schoot en Dave Jansen net naast kopte, waren de drie punten binnen.
Verslag clubwatcher Rien van Tilburg