Als er een nominatie zou bestaan voor keeper van de week, zou die zonder enige twijfel naar Zeeburgia keeper Jurgen Belfort gaan. Hij werd de absolute held van de dag door vijf minuten voor het einde bij de stand 1-2 een strafschop te stoppen waardoor Zeeburgia zich plaatste voor de volgende ronde in strijd voor promotie naar de eersteklasse bij de zondagamateurs.
Maar oh, oh, wat ging het allemaal verschrikkelijk moeilijk tegen SEW dat tien minuten voor tijd nog met 0-2 voor stond en er een verlenging in het verschiet lag. Maar zover kwam het niet want in de 36ste minuut kwam eindelijk de verlossende treffer tot stand toen invaller Leroy Hardenberg de aansluitingstreffer tot stand bracht. In de allerlaatste minuut van de wedstrijd bleek zijn wissel een gouden te zijn, want in een onoverzichtelijke situatie vlak voor het doel bracht hij de eindstand in de boeken: 2-2. Verdiend of niet, Zeeburgia dat zo graag naar de eersteklasse wil promoveren, kreeg over twee wedstrijden loon naar werken, al was het met de hakken over de sloot.
In de volgende ronde moeten er nog twee wedstrijden gespeeld worden tegen Concordia uit Hillegom. Eerst uit dan thuis. Dan pas kan de balans worden opgemaakt van een zwaar seizoen dat op zondag 10 juni zijn beslag krijgt. De wedstrijd tussen beide rivalen werd dit keer niet op het hoofdveld van Zeeburgia gespeeld, maar op het kunstgras bij Real Sranang. De reden daarvan was dat het hoofdveld in een zeer slechte conditie verkeerde, hobbelig en op een betonplaat leek. Het kunstgras bij de buurman bracht uitkomst wat de wedstrijd zondermeer ten goede kwam. Het werd een levendige pot voetbal vol met strijd, inzet, karakter met twee ploegen die er alles voor over hadden om de eindstreep te halen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat gezien het spelbeeld over de hele wedstrijd SEW daar de meeste aanspraak op mocht maken.
Het is al eerder gezegd en geschreven bij Zeeburgia kunnen ze allemaal goed voetballen. Wat eraan mankeert ? Er lopen teveel spelers rond die voor zichzelf lopen te voetballen. Een bal op tijd afgeven komt veel te weinig voor. Het is maar een mannetje passeren, dan nog een passeren, dan nog een passeren, bal kwijt en weg mooie aanval. Spelen als een team is er niet bij. Veel aanvallen sterven vaak in schoonheid en is de afwerking onvoldoende om het voetbalvermogen in doelpunten uit te drukken. Doelpunten die wel aan de andere kant vielen door persoonlijke fouten. Al vroeg in de wedstrijd ging Rivelino Sleur in de fout door vlak voor het doel te gaan lopen pielen waardoor hij de bal verloor en Jeffrey Keizer voor 0-1 kon zorgen. Jurgen Belfort dacht daar het zijne over. ,,Wil je promoveren moet je zulke fouten niet maken. Vooral niet tegen SEW dat veel feller op de bal was dan wij. Ik zeg eerlijk dat ik blij ben met het resultaat, maar niet met het spel dat wij vanmiddag hebben laten zien. Het was allemaal niet goed en dat is jammer want we kunnen ontzetten goed voetballen. SEW had in de eerste wedstrijd niets in te brengen en nu was het andersom’’.
Jurgen Belfort die zijn ploeg in de race hield voor promotie had gelijk. SEW toonde veel werklust en inzet dan Zeeburgia dat vooral na de rust een stormloop aan aanvallen moest weerstaan. Dat er slechts eenmaal gescoord werd lag geheel aan SEW zelf dat meer dan een handvol kansen kreeg maar er evenzoveel verprutste. In de 35-ste minuut leek Zeeburgia aan het eind van zijn latijn toen Travis Reuser iedereen te slim af was en voor 0-2 kon zorgen. Zeeburgia wankelde omdat SEW de ene mogelijkheid na de andere kreeg maar geen kans zag de defensie van de thuisclub te ontmantelen. Mike Kolf bracht als laatste redmiddel Leroy Hardenberg in die uiteindelijk de grote verlosser werd samen Jurgen Belfort. Met twee fraaie treffers en de al genoemde redding, kwam Zeeburgia alsnog langszij. ,,Dit geeft de burger weer moed voor de twee wedstrijden die nog volgen. Wij willen hoe dan ook promoveren, maar dan zullen we wel uit een ander vaatje moeten tappen. Vanmiddag was het allemaal net niet goed genoeg’’, aldus Jurgen Belfort redder van Zeeburgia.
Verslag Freek Louis
Foto’s: Antomnio Dias de Oliveira