Het Amsterdamsche Voetbal Doelgericht
Sommige gebeurtenissen blijven mensen voor altijd bij. Een persoonlijk hoogtepunt, een historische mijlpaal voor een club of een dag die alles veranderde. Op exact dezelfde dag kijken we terug op één zo’n moment. 20 september 2017, de dag dat Swift bekerhouder Vitesse versloeg
Waar was jij op de dag dat Swift van eredivisionist Vitesse won? Die woensdag in september zullen ze in Amsterdam-Zuid niet zo snel vergeten. Het was de avond dat zaterdag Hoofdklasser Swift geschiedenis schreef. Voor het eerst werd de bekerhouder, op dat moment Vitesse, in de eerste ronde van de KNVB Beker uitgeschakeld door een amateurclub. Een leuke quizvraag voor over tien jaar. Of noem de vijf penaltynemers op.
Honderdtwintig minuten lang hield Swift op een 0-0. De tijd werd de grootste tegenstander voor Vitesse, bij Swift was de kramp inmiddels toegeslagen. Toch hielden de Amsterdammers het vol. Ondertussen reed de bus van Vitesse rondjes om het Olympiaplein heen. Het verhaal gaat dat de bus slechts voor negentig minuten had betaald en de parkeermeter niet meer wilde vullen. Tijdens de verlenging en de strafschoppenserie bleef de bus, met daarop in grote letters “bekerwinnaar 2017”, rondrijden, in de hoop zo snel mogelijk terug naar Arnhem te kunnen.
De buschauffeur moest nog even wachten op de strafschoppen. De 1500 aanwezige toeschouwers hielden hun hart vast. Namens Swift schoten Mathieu Christianen, Dennis Dinkgreve, Guido Moelee en Jordy de Groot ze allemaal raak. Vooral die laatste, nu spits van FC Aalsmeer, had een mooi verhaal. De Groot was nieuw bij de club (overgekomen van Legmeervogels) en assistent Hasse Bosboom vroeg vlak voor het einde van de wedstrijd aan zijn vader of hij een strafschop kan nemen. “Ze stonden toch toevallig achter ons”, blikte Logchies terug in De Wereld Draait Door. “Zijn vader zei: Jordy schiet ‘m er wel in. De moeder stond ernaast, zij trok een beetje wit weg.”
Tussendoor pakte keeper Bogdan Constantin de penalty van Alexander Büttner. Vervolgens was het de beurt aan Mike Ruijter. Met één rake trap werd hij opeens een bekende Nederlander. Iedereen dook op hem en na afloop (en de volgende dagen) mocht hij alle journalisten langs om elke keer antwoord te geven op dezelfde vraag: wat ging er door je heen? “Die vijftig meter na de penaltystip waren misschien wel de zwaarste meters in mijn voetballoopbaan. Wat er daarna gebeurde? Ik denk dat er zo’n duizend man bovenop me doken. Ik kreeg het er benauwd van. Dit is onbeschrijfelijk.”
Enorm veel aandacht in de landelijke media, een bezoekje aan De Wereld Draait Door; Swift was hot-news. En dat was nog niet alles. De volgende dag was de loting. Voor enkele spelers kwam een droom uit. Swift mocht naar De Kuip. Ook daar maakten de Amsterdammers er een feestje van.
Foto boven: Paul Stoeltie
